„Wyspa zaginionych drzew” - Elif Shafak

Tytuł: „Wyspa zaginionych drzew”

Tytuł oryginału: „The island of missing trees”

Autorka: Elif Shafak

Wydawnictwo: Poznańskie
Gatunek: literatura piękna
Data premiery: 07.09.2022
Liczba stron: 480

Opis książki

Nominowana do The Costa Novel Award, The Women’s Prize for Fiction i RSL Ondaatje Prize. Zachwycająca opowieść o tożsamości, przynależności i magicznej mocy natury, która pomaga oswoić traumę.

Ada Kazantzakis ma szesnaście lat i nie wie nic o historii swojej rodziny. Urodzona i wychowana w Londynie nastolatka nie mówi ani po grecku ani po turecku, a po śmierci matki z trudem odnajduje się wśród rówieśników. Nie zdaje sobie sprawy, że wiele lat temu na Cyprze – wyspie, gdzie spotykają się trzy kontynenty, plaże są złote, a woda turkusowa – młody Grek Kostas zakochał się w Turczynce Defne, mimo że byli śmiertelnymi wrogami. Ich uczucie rozkwitało w kraju ogarniętym wojną domową, potajemnie spotykali się w miejscowej tawernie, za świadka mając jedynie drzewko figowe. Wiele lat później to samo drzewo rośnie w londyńskim ogrodzie Kostasa i okazuje się dla Ady jedyną drogą do odkrycia prawdy o tym, kim jest i kim byli jej rodzice.

źródło: Lubimy Czytać

Recenzja

Nieskazitelnie pięknie nakreślona, odbijająca światło niczym tafla Morza Śródziemnego, z całą pewnością możliwa do pokochania już po kilku poetyckich zdaniach, obrazująca wielką miłość na tle podziałów, zakazów i obwarowań. „Wyspa zaginionych drzew” to książka, która zachwyca barwnym obliczem cypryjskiej fauny i flory, równie świadomej, odczuwającej oraz naznaczonej kolejami losu jak gatunek ludzki, ale także zatrważa kontrastującym portretem wojny domowej, nasączonym bólem, strachem i permanentną niepewnością tła historycznego. Spisana na fundamencie osobliwej narracji, obnaża nie tylko ludzkie emocje, ale pozwala wniknąć w głąb zdynamizowanej mentalności natury, wbrew pozorom nie tak odległej i obcej. Fabuła staje się nietuzinkową relacją przenikającą i przeplatającą korzeniami iluzorycznie odmienne światy, jednocząc widoczne z niedostrzegalnym, za nic mając politykę i kartografię. To wypełniona esencjonalnymi doznaniami, intymnie rozbrzmiewająca w duszy podróż, osnuta zarówno na płaszczyźnie literackiej fikcji, jak i oddająca ducha rozłamu państwa, które realnie odgradzało uczucie i ziemię przeszło trzydzieści lat, odbijając wciąż echem niepokój po dziś dzień. Kompilację, bogatej w wymowne świadectwo nienawiści zmieszanej z miłością, przeszłości i, obarczonej jarzmem traumatycznych implikacji, teraźniejszości utkano niespiesznie z wielowarstwowych nici, tworzących pajęczynę, złożoną z pomniejszych włókien, składających się z kolei na sieć powiązań i zależności. Na wskroś poruszających i karmiących zmysły tajemnicami, które tkwiące świadomie pod skórą przedostają się do krwiobiegu, następnie zatruwają zakosztowaną goryczą przyszłość. Sugestywnie referująca potrzebę zaakceptowania swojej tożsamości, tak istotnej dla zrozumienia samego siebie, oraz ważkości poznania jej źródeł. Intencjonalnie przybliżająca różnorodność nośników pamięci tego, co już rozegrane oraz mimowolnie skłaniająca do refleksji i angażująca do otworzenia umysłu na skryte przejawy życia, dostrzegalne w momencie wyzbycia się przekonań mocno zakotwiczonych w rzeczywistości. To powieść o wyjątkowym sznycie, będącym kwintesencją literatury pięknej, otulonej znaczącym przekazem, którego dwuwymiarowość, zaklętą w krystalizujące się w wyobraźni malunki, subtelnie muska się językiem, z wolna zaznajamiając się ze złożonością smaku – wyczuwając słodycz szaleńczych pasji, słoność wylanych łez i cierpkość żalu. „Wyspa zaginionych drzew” to wykreowany na osnowie historii skomplikowanych, rodzinnych więzi monument dla tych, którzy zostali spowici całunem zapomnienia i niesprawiedliwości, dla tych, których spętano suknem wykluczenie i brutalnego rozwarstwienia z własnych decyzji. Niezapominana, wdzierająca się w serce, kojąca i wzburzająca – wzniosły kalejdoskop impresji!

Książkę możesz kupić tutaj: KLIKNIJ

Współpraca komercyjna z wydawnictwem Poznańskim