Patronat medialny BooksCatTea

Tytuł: Czarny żałobnik (tom 1)

Autorka: Maja Opiłka

Wydawnictwo: Initium
Gatunek: literatura kryminalna
Data premiery: 22.02.2024
Liczba stron: 448

Opis książki

Skąpana w blasku słońca Warszawa zaczyna tonąć w mroku czarnego żałobnika… Komisarz Adam Kruger i prokurator Alicja Ostrowska stają w szranki z wyjątkowo brutalnym sprawcą. Sprawcą, który upodobał sobie odbieranie życia ofiarom, wykorzystując średniowieczne metody tortur. Morderca wydaje się sterować dochodzeniem, kreując własną grę. Porzuca zwłoki na placach zabaw, a przy ciałach zostawia znak, swój podpis – czarnego motyla rusałkę żałobnik. Z przeszłości ofiar wylewa się niewierność oraz zazdrość. A każde z nich łączy postać terapeutki specjalizującej się w terapii małżeństw. Misternie skonstruowana intryga, błędne koło wzajemnych relacji, bezpodstawne podejrzenia i błędy oceny.
Czy Kruger i Ostrowska, których doganiają demony własnej przeszłości, zdołają odstawić na bok wzajemne niesnaski, by rozwikłać tę skomplikowaną rozgrywkę, zanim kolejna ofiara stanie się pionkiem na tej krwawej szachownicy?
Zanurz się w mrocznym labiryncie ludzkich relacji, gdzie zemsta przeplata się z niewiernością, tworząc intrygującą układankę.

źródło: Lubimy Czytać

Recenzja

Okryta symboliką intrygującego okazu motyla. Niestroniąca od brutalnych wizji zła i tak pożądanej w tym gatunku dosadności narracji. Fascynująco lawirująca wokół przytłaczających egzystencję miłosnych relacji międzyludzkich.

„Czarny żałobnik” to zmyślnie poprowadzona, naznaczona dosłownością, a przede wszystkim zaskakująco zawiła powieść kryminalna. Z literacką odwagą, śmiałością i brawurą, Maja Opiłka intencjonalnie wyzuwa swoją debiutancką prozę z delikatności, nie obawia się mocnej w wydźwięku stylizacji treści, obcuje z fabularną treścią bez krzty subtelności, nie stroni od wulgaryzmów, ale zarazem nie osnuwa ich rażącą powłoką – zdecydowanie potrafi zachować równowagę między esencjonalnością a wrażliwością na ludzką krzywdę. Tym samym tworzy kompozycję pełnokrwistą, soczystą w zobrazowanych scenach, a wręcz rasowo eksplorującą mroczny świat związków, bliskości oraz niewierności, który podszywa solidnym płótnem zbrodni. Przywołuje makabryczne oblicze bezwzględności, które z namiętnością determinuje potrzeba zemsty. Z pozornie niespójnych elementów tworzy mozaikę szaleństwa, obłędu i wyrachowania, która w finalnym ujęciu realnie zatrważa. Niewątpliwie autorka wkracza na kryminalne poletko z hukiem i wyczuwalną pasją!

Misternie rozpisana układanka kryminalna, w którą osobliwie wpasowano średniowieczne tortury, inteligentnie scala się z obezwładniającymi zmysły i myśli doznaniami o negatywnym charakterze – otumaniającą zazdrością, ale też tak dla wielu kuszącą niewiernością. To fabularna konstrukcja, która kompiluje meandry mozolnego śledztwa ze sportretowaną z determinacją czeluścią psychologicznej materii. Zarazem ukazuje z realizmem pracę dochodzeniową, w której dynamiczne kadry przeplatają się ze żmudnym i drobiazgowym poszukiwaniem prawdy, ale też z równie frapującym odbiorcę życiem prywatnym ścigających okrutnego sprawcę. To bowiem literacka odsłona wyraźnie akcentująca demony przyszłości, które dojmująco tkwią pod skórą nakreślonych kreacji, podkreślająca ich wzajemne stosunki, uczucia i niesnaski – to właśnie na fundamencie pogłębionych portretów psychologicznych niewątpliwie zbudowano wielowarstwowość tej historii.

Tytuł tej książki nieprzypadkowo nawiązuje do czarnego motyla! To nie tylko niezaprzeczalny podpis bezwzględnego mordercy, ale zarazem wymowny nośnik nienawiści, która niczym całun w postaci jego mętnych skrzydeł nakrywa dawne, przesiąknięte szczęściem emocje. To powieść nadzwyczaj angażująca, wymagająca uwagi, umiejętnie zawikłana w podejrzeniach, małżeńskich dramatach i podstępnych intrygach, niesiona mrocznymi tajemnicami, a przede wszystkim spowita splątanym łańcuchem powiązań między panoramą osób oskarżonych o przerażające zbrodnie. To fikcyjna rzeczywistość pomroczona kłamstwami oraz niezrozumiałymi uczuciami, które autorka poddała wnikliwej wiwisekcji, z których zdarła warstwy miłości, obnażyła żądze, uwypukliła zarazem chorobliwe fascynacje drugim człowiekiem. I przy tym odmalowała ponurymi barwami życia w parze – tu przeszłość związku ściśle koreluje z teraźniejszością, podkreślając dawne urazy i traumy, na nowo otwierając zabliźnione czasem rany, ożywiając raniące wspomnienia. Co więcej, Maja Opiłka obiecuje, że to jeszcze nie koniec mocnych wrażeń, zwieńczając treść nieco enigmatycznym obrazem dalszych wydarzeń. Doskonałe zainicjowanie pierwszych kroków na literackiej scenie kryminalnej!