Tytuł: „You'd be Home Now”

Autorka: Kathleen Glasgow

Wydawnictwo: Jaguar
Gatunek: literatura młodzieżowa
Data premiery: 22.02.2023
Liczba stron: 384

Opis książki

Kathleen Glasgow, autorka How to Make Friends with the Dark, powraca z poruszającą powieścią o uzależnieniach.

Historia dziewczyny, której wszyscy zawsze mówili, jaka ma być. Teraz nadeszła pora, by stawić czoło problemom, przyjmując życie z całym jego bólem, pięknem, walką i radością.

Bohaterka tej głęboko osobistej opowieści – nastoletnia Emory – stara się odnaleźć w sytuacji uzależnienia brata w mieście opanowanym przez plagę opiatów.

Przez całe życie mówiono Emory, kim ma być. W mieście – bogatą dziewczyną, praprawnuczką założyciela młyna. W szkole – młodszą siostrą seksownej Maddie Ward. W domu odpowiedzialną córką, opiekunką Joeya – starszego brata, ćpuna. Konsekwencje jego uzależnienia są tragiczne – powodują wypadek samochodowy, w którym ginie Candy MontClaire. Życie rodzeństwa wywraca się do góry nogami…

Cztery miesiące później zaczyna się nowy rok szkolny, Emory idzie do trzeciej klasy, Joey wraca z odwyku, a całe miasto Mill Haven nadal żyje wypadkiem. I znów wszyscy mówią Emory, kim ma być. Ale skoro tak wiele się zmieniło, jak może wciąż być tą samą osobą? A może nigdy nie była taka, jak ją postrzegano? Może już czas, żeby sama zdecydowała, kim chce naprawdę być?

Mill Haven chciałoby, aby wszyscy byli jednowymiarowi, ale Emory zaczyna dostrzegać, że każdy jest bardziej skomplikowany, niż się na pozór wydaje. Jej brat, który może wcale nie jest całkiem „wyleczony“, popularny chłopak, który mieszka po sąsiedzku, a przede wszystkim narkomani, spotykający się na obrzeżach miasta.

You'd Be Home Now Kathleen Glasgow to droga rodziny do zrozumienia i pokochania siebie nawzajem za to, kim są, a nie za to, za kogo są uważani. To wspaniała, chwytająca za serce opowieść o kryzysie narkomanii i jego oddziaływaniu na nas wszystkich.

Równie piękna, jak straszna…

Wbijająca w ziemię opowieść o uzależnieniu.

źródło: Lubimy Czytać

Recenzja

Z czułością obnażająca zawiły kontekst uzależnień, które przybierają skrajnie odmienne kształty. Wnikająca w skomplikowany świat relacji młodych osób, zagubionych na deskach spektaklu zwanym życiem. Esencjonalnie akcentująca siłę wsparcia i troski, płynące od drugiego człowieka.

„You’d Be Home Now” to powieść świadomie przekraczająca ramy gatunkowe, wymykająca się definicji literatury młodzieżowej ku istocie uniwersalizmu. Niewątpliwie to historia intencjonalnie skierowana do nastolatków, ale uderzająca w refleksyjne tony również u dorosłego odbiorcy.

Z wyczuciem i dostrzegalnym zrozumieniem referująca emocjonalne rozbicie, skradzione skrawki ulotnego szczęścia, bolesne tęsknoty, niepewność i nadzieję – to swoista gama uczuć, których intensyfikacja nie zależy od życiowego etapu. One doskwierają, porywają, tłamszą i kuszą nie kierując się etykietami.

Kathleen Glasgow bez koloryzacji portretuje szaleństwo nałogu, oddając wyraźny głos osobie współuzależnionej. W ten sposób uzewnętrzniając intymną wiwisekcję dojrzewania z perspektywy nastolatki. Kreuje fabularną przestrzeń na fundamencie walki siostry o brata, meandrując w czeluści więzi rodzeństwa, zdrapując warstwy nakładane na rodzinną iluzję. Tym samym dokonuje kompilacji działań serca i rozumu, boleśnie uwypuklając gorycz bezsilności pomieszanej z utratą kontroli. Na schemacie kłamstw, usprawiedliwień i wolnych od prawd tłumaczeń, autorka nakreśla jawną rezygnację z własnej egzystencji na rzecz ratunku bliskiej osoby. Wielobarwna plątanina zawiłych stosunków eksponuje role, których obsadzenie determinuje los. To życiowa inscenizacja, podczas której nikt nie podpowiada właściwego tekstu, ruchów, zachowań.

Z empatią uwydatniono naturalność popełniania błędów, dokonywania niewłaściwych decyzji, nieprzepraszania za realne odczucia. „You’d Be Home Now” bezsprzecznie prowokuje do opuszczenia swojej strefy komfortu – dla jednych będzie nieco kontrowersyjna, dla innych raniąco bliska, może nawet uświadamiająca. Wywołująca mimowolnie napływające do oczu łzy, dotykająca strun wrażliwości, fragmentarycznie wzniecająca buzującą w sercu złość – z pewnością to historia, która zostaje w człowieku na długo, przenika myśli, zamyka odczuwalne doznania na dnie duszy.

To niesiona esencją rodzinnych dramatów podróż do miłości, która stanowi remedium na artykułowany w głowie niemy krzyk rozpaczy o mocnym wydźwięku kruszącym tożsamość. Kathleen Glasgow nietuzinkową kompozycją zakończenia, nadaje powieści niezaprzeczalnego posmaku autentyzmu, z intencją zmusza do snucia samodzielnej interpretacji, czym wywołuje głęboką kontemplację. Historia nasączona wymownym smutkiem oraz rozdzierającą samotnością, mocno i dosadnie jawiąca temat uzależnień, ale zarazem oswajająca naznaczający je wstyd, zdejmująca z nich piętno. Prawdziwie potrzebna, by spojrzeć z szacunkiem na innych, ale i na siebie. Przede wszystkim właśnie na siebie.