Tytuł: „40. Raków”

Autorka: Agnieszka Peszek

Wydawnictwo: 110 procent
Gatunek: thriller psychologiczny, powieść kryminalna
Data premiery: 13.07.2023
Liczba stron: 418

Opis książki

Traumy z dzieciństwa czasami wdzierają się tak głęboko w umysł, że nawet po latach jedynym sposobem, aby się ich pozbyć, jest ukaranie oprawcy.
Warszawą wstrząsa seria okrutnych zbrodni. Ktoś z niewiadomych powodów odcina kobietom części ciała: głowę, ucho, nogę… Na czele śledztwa staje komisarz Maksymilian Obrębski, a wspiera go dwóch średnio ogarniętych policjantów z patrolu, którzy uzupełniają braki kadrowe. Czy uda im się dowiedzieć, kto za tym stoi? Czy będą w stanie uratować kolejne kobiety przed mordercą nazwanym przez prasę „Brzytwą”?
„40. Raków” to wciągająca powieść z pogranicza kryminału i thrillera psychologicznego, w której spotkasz aż dwóch morderców. Kto wie, być może jedną z tych osób nawet polubisz…

źródło: Lubimy Czytać

Recenzja

Z mroczną finezją kompilująca dwie mocne w wydźwięku odsłony literatury. Uzależniająca złożonym obliczem kryminalnej intrygi. Obnażająca ze śmiałością ponure implikacje zakorzenionych pod skórą traum.

„40. Raków” to przekonująco zaaranżowany mariaż thrillera psychologicznego i powieści kryminalnej, który zatrważa krwawą wymową zbrodni, intryguje precyzyjnie rozpisanymi meandrami psychologicznymi, a także subtelnie dotyka strun wrażliwości. To iście ekspresywna kanonada doznań, które objawiają się z zuchwałością sunącym po kręgosłupie dreszczem niepokoju, duszącym szokiem i przerażeniem wyraźnie podkreśloną bezwzględnością. Agnieszka Peszek stworzyła treść całkowicie wyzutą z banalności, zanurzoną w otchłani niesztampowości, a tym samym przesiąkniętą jawną nietuzinkowością. Konfrontuje bowiem dwie odmiany zła – zdefiniowane w jaskrawie odmienny sposób, zarazem kształtujące w wyobraźni odbiorcy wstydliwy dylemat moralny. Autorka naszkicowała literacki zabieg, którego jeszcze dotąd w tych gatunkach nie doświadczyłam.

To fabularna przestrzeń rozpięta na trzech narracyjnych płaszczyznach – pełne niewiadomych i trudnych do ustalenia odpowiedzi śledztwo przeplatają obraz z surowością dokonywanych morderstw oraz portret rozpaczliwej samotności. Każda dostarcza innych emocji oraz negliżuje odmienną warstwę psychologiczną, wszystkie eksponują ludzkie demony w równie wstrząsającym wydaniu. To osnowa skrojona z porywającym dynamizmem, eksplorująca brutalność koszmarnych zbrodni ze świadomą plastycznością, ale przy tym naznaczona powidokami dokonywanych z premedytacją krzywd, które kształtują dziecięcą mentalność, rzutującą ponurym cieniem na dorosłą egzystencję. Podszyta pragnieniem zemsty treść doskonale przenika zawiłości poranionego umysłu, wizualizując bezlitosny spektakl zła, który rozgrywa się w czeluści warszawskich zakątków.

Fetor dojrzewającej latami żądzy odwetu panoszy się po stronach powieści z nieokiełznaną zajadłością. Tu nikczemność odmieniano przez wszystkie przypadki, a wyrachowanie zaakcentowano z sugestywną wyrazistością. Agnieszka Peszek skonstruowała fabułę w pełni kompletną! To kompleksowa mozaika dobitnych tonów, wyczerpująco naszkicowanej nieprzeniknionej ludzkiej natury oraz spowitych smutkiem emocji. I zarazem doprawiona szczyptą ironicznego humoru, który nadaje kompozycji swoistej lekkości. Niewątpliwie to historia całkowicie nieprzewidywalna, zaskakująca kierunkiem fabularnego rozwoju, przy tym ewidentnie niejednoznaczna i wyzuta z gatunkowej schematyczności. Już sam tytuł nurza się w odmętach enigmatyczności – gdy natomiast nabiera już zrozumiałego kolorytu, staje się znamiennie trafny i logiczny. Iluzorycznie niepasujące do siebie elementy tej kryminalnej układanki w finalnej wersji wręcz hipnotyzują błyskotliwym zespoleniem – napięcie towarzyszące ich spajaniu bezsprzecznie odczuwa się wszystkimi zmysłami.