Tytuł: „Noc na Alasce”

Cykl: Harde babki

Autorka: Sylwia Kubik

Wydawnictwo: Harde
Gatunek: literatura obyczajowa
Data premiery: 27.09.2023
Liczba stron: 336

Opis książki

Cykl inicjuje współpracę Sylwii Kubik z Wydawnictwem Harde. Wspólnym mianownikiem tytułów z serii Harde babki będą sylwetki charakternych, twardych i niebanalnych bohaterek.
Daniela jest hardą babką, która nie boi się wyzwań. Traumatyczne wydarzenia z przeszłości rzutują na jej teraźniejszość i przyszłość, ale też sprawiają, że odważnie sięga po marzenia. Jednym z nich jest wyjazd do Jukonu. Ciekawość świata sprawia, że nie zagrzewa tam długo miejsca. Rusza na Alaskę. Podróż nie jest łatwa. Spotyka ją wiele niebezpiecznych przygód, a najgroźniejsza z nich ma na imię Jack. Co ją tam czeka i kim jest tajemniczy drwal z leśnej głuszy? Przekonaj się, podążając z Danielą w podróż jej życia.

Recenzja

Wyraźnie eksponująca kobiecy pierwiastek siły w męskim świecie. Zanurzona w surowym i zarazem fascynującym klimacie zachwycającej bezkresnym majestatem Alaski. Wybrzmiewająca tonami nieco szalonej i z pewnością zaskakującej miłości.

„Noc na Alasce” to powieść osnuta na fundamencie odważnej, charakternej i, adekwatnie do nazwy nowej serii spod pióra Sylwii Kubik, hardej kobiecej kreacji. To właśnie wokół portretu psychologicznego Danieli, młodej kobiety będącej truckerką, którą życie dramatycznie naznaczyło na ciele i duszy, zbudowano fabularną konstrukcję. To historia, którą ewidentnie wyzuto z dynamizmu, a przy tym lekko nasączono bajkowym wydźwiękiem, tym samym nie do końca możliwym do zaistnienia w nieliterackiej rzeczywistości. Za to otulono istotnym dla płci pięknej przekazem, który stanowi swoistą inspirację do walki o swoje marzenia, do egzystowania w zgodzie z własnymi pragnieniami, do śmiałego aranżowania swojej codzienności, nie sugerując się zdaniem innych. I w końcu przede wszystkim podkreśla afirmację życia – przecież tak niepewnego, szybko przemijającego, pełnego możliwości do zrealizowania.

Zuchwała podróż w nieznane, w czeluść kanadyjskiego Jukonu, a następnie w otchłań mroźnej Alaski to zarazem wyprawa ukierunkowana na poszukiwanie swojego miejsca na ziemi, także ucieczka od bolesnej przeszłości i nie mniej dojmującej teraźniejszości. Choć niewątpliwie także szansa na spowicie wciąż żywych w pamięci demonów całunem zapomnienia. To kompozycja wizualizująca zapierające oddech scenerie, odmalowane spokojem, swobodą i przestrzennym dystansem, który niekiedy każdemu okazuje się niezbędny, by odetchnąć. Tu proza dnia wygląda zgoła odmiennie – nie tylko krajobrazy jawią się jakby oblane esencją ciszy, ale także ludzka mentalność znacznie się różni od tej polskiej. To miejsce przesiąknięte prostotą życia, jawną wolnością, mocniej odczuwalnym szczęściem i wyzbyte ze skomplikowanych rozmyślań nad przyszłością. Alaska zdecydowanie stanowi idealny pejzaż do ukazania inicjacji swojej historii od nowa.

Z wrażliwością na trudne do dostrzeżenia traumy, Sylwia Kubik akcentuje w treści maski, pod którymi skrywają się tragedie, oraz warstwy, które oblekają kruchość i emocjonalne rozedrganie. I przy tym uwypukla skłonność do sugerowania się dostrzegalną okiem powłoką, często całkowicie iluzoryczną i pozorną, nakładaną przecież na tłumione w duszy rozterki i ulokowane w myślach tęsknoty. Tak bezwzględnie wykorzystywane przez najbliższych, których roszczeniowość podszyto uczuciową manipulacją i wpajanymi w rodzinnych kuluarach powinnościami. Ta powieść to również intencjonalne zestawienie skrajnie rozbieżnego, kobiecego spojrzenia na życie – z jednej strony kompilującego wyrazistą charyzmę i czarującą ponętność z aktywnym uczestnictwem w okraszonym szowinizmem męskim środowisku, a zaś z drugiej kontrastującego uległością zagnieżdżoną w roli potulnej gospodyni domowej. I autorka tę ostatnią odsłonę obrazuje dosyć nietuzinkowo, bazując na zjawisku zazwyczaj społecznie nieakceptowanym, w finalnym ujęciu dostarczającym zintensyfikowanych refleksji. To książka wycelowana na lekkie oddanie nieokiełznanych porywów serca, które należy potraktować z delikatnym przymrużeniem oka. Jak również eksplorująca oblicze współczesnych realiów, w których płeć piękna nadal musi toczyć codzienne bitwy o równe traktowanie i bronić swoich poglądów czy potrzeb – portretująca kwestię niezwykle istotną, opakowaną w prostotę i naszkicowaną zgrabnie plastycznym piórem.