Tytuł: Na skrzydłach marzeń

Cykl: Seria Nadmorska (tom 3) - niewymagana znajomość poprzednich tomów

Autorka: Agata Przybyłek

Wydawnictwo: Czwarta Strona
Gatunek: literatura obyczajowa, romans
Data premiery: 27.03.2024
Liczba stron: 320

Opis książki

Szum fal przynosi spokój i ukojenie. A także nieoczekiwaną znajomość.
Miłością Marii jest ornitologia. Kobieta spędza godziny, obserwując ulubione gatunki ptaków. Z nimi związała nie tylko swoją karierę zawodową, ale także całe życie. Los jednak bywa przewrotny i Maria niespodziewanie zostaje właścicielką luksusowej sieci hoteli, w tym budowanej w Łebie Perły Bałtyku.
Łukasz tańczy. To nie tylko jego pasja, ale przede wszystkim sposób na zarabianie pieniędzy. Mężczyzna często pomaga też rodzicom, którzy prowadzą nadmorską restaurację.
Tych dwoje dzieli wszystko: pochodzenie, miejsce urodzenia, zainteresowania, a jednak żadne z nich nie potrafi zapomnieć czerwcowego wieczoru i rozmowy na plaży.
Agata Przybyłek zabiera nas nad Bałtyk, by przypomnieć, że w życiu nie liczy się to, co posiadamy. A prawdziwa miłość może do nas przyjść w najmniej oczekiwanym momencie.

źródło: Lubimy Czytać

Recenzja

Wybrzmiewająca kojącym szumem fal, w których skrywa się nostalgiczna melodia refleksji. Zanurzona w istotnych dla osiągnięcia szczęścia pragnieniach, które dryfują na wzburzonych wodach życia. Rozgrzewająca niczym nadmorskie słońce obliczem wyciszającej struchlały krzyk serca miłości.

„Na skrzydłach marzeń” to powieść obyczajowa osnuta właściwym dla twórczości Agaty Przybyłek piórem urzekająco melancholijnym, nienachlanie kontemplacyjnym i iście romantycznym. To odsłona z autentyzmem oddanych emocji, które tworzą barwną mozaikę doznań, relacji i nieco skomplikowanych wyborów między pragmatyzmem a uczuciami, między zakorzenionym w duszy poczuciem odpowiedzialności a potrzebą aranżacji codzienności w zgodzie ze swoją tożsamością. I zarazem to historia będąca niejako pokrzepiającym uściskiem przyjaciółki, ciepłym uśmiechem matki czy czułym pocałunkiem ukochanej osoby – swoiście otulająca, napełniająca nadzieją, odprężająca i inspirująca. Tylko Agata Przybyłek potrafi wyczuwalnie powłóczystą i subtelną narracją dostarczać kobietom tak intensywnych przeżyć literackich.

Z wrażliwością i rozczulającą eterycznością, autorka eksponuje pasje, drobne rozkosze przyćmione nieustannym pędem każdego dnia, tak cenne współcześnie bliskość i szczerość zagubione w czeluści żądzy bogactwa i prestiżu. Tka przy tym fabularne nici, które niespiesznie i z ujmującą ukradkowością oraz troską, tworzą spowijające spokojem, aksamitne i delikatne płótno miłości. To obraz porywów serca nabierający jaskrawych barw nagle, nieprzewidywalnie, wręcz z zaskakującą szybkością, który determinuje niełatwe do zainicjowania zmiany na firmamencie egzystencji, ale bezsprzecznie wolny od przytłaczającego szaleństwa. Z pewnością osobliwie nieokiełznany, utrwalający się bowiem w zaledwie jeden czerwcowy wieczór, ale naznaczony dojrzałością, skąpany w tęsknocie, trwały i cierpliwy. Tak wdzięcznie podkreślający największe wartości, afirmujący walkę o swoje marzenia, eksplorujący przemyślenia o upragnionej przyszłości.

Ta nadbałtycka kompozycja to nie tylko mimowolna podróż w głąb siebie, ale także w sam środek piaszczystych scenerii, które odmalowano z artyzmem, ale i skradającą zmysły prostotą. To literackie pejzaże wypełnione spacerami brzegiem morza, ulokowane w przytulnej restauracji na tle łebskiego kurortu, ale też żywiołowo roztańczone, pozwalające na zatracenie się w ulotności letniej nocy. Tu szczęście przybiera najbardziej prozaiczne definicje, tak banalne w swojej wymowności, a tak trudne do ziszczenia. Tkwi w gestach, w bogactwie emocjonalnych doświadczeń, a nie materialnej wizji otaczania się zbytkami, w rodzinnych więzach, we wsparciu i ambicjach, ale wyzutych z intencji zapomnienia się w odmętach władzy. To powieść wyraźnie wizualizująca się w wyobraźni naszkicowanym krajobrazem nadmorskich zakątków Łeby, sensorycznie komfortowa, rozlewająca esencję słodyczy w sercu, zachwycająco sielska i klimatyczna, a przy tym na fundamencie miłosnej historii akcentująca efemeryczności każdej chwili. I niewątpliwie również istotę docenienia tego, co się posiada, ale też odwagę do konfrontacji z życiem i śmiałego kreowania go bez zaglądania w otchłań przeszłości, bez ulegania naciskom innych – wszak ono trwa tu i teraz, tylko nasze.