„Klub Dzikiej Róży” - Kate Quinn
Tytuł: Klub Dzikiej Róży
Autorka: Kate Quinn
Wydawnictwo: Mando
Gatunek: literatura obyczajowa, literatura kryminalna, powieść historyczna
Data premiery: 13.11.2024
Liczba stron: 512
Gatunek: literatura obyczajowa, literatura kryminalna, powieść historyczna
Data premiery: 13.11.2024
Liczba stron: 512
Opis książki
Siedem kobiet. Jeden niebezpieczny sekret.Brutalne morderstwo, kobiece przyjaźnie i zaskakujące zwroty akcji.
W podupadłym pensjonacie w samym sercu Waszyngtonu policja odkrywa zwłoki. Nikt nie wie, kto zabił. I dlaczego.
Mieszkanki Domu pod Dziką Różą pilnie strzegą własnych tajemnic i nie nawiązują kontaktów. Dopiero kiedy młoda wdowa zajmuje pokój na poddaszu, atmosfera zmienia się całkowicie. Grace wprowadza zwyczaj cotygodniowych kolacji będących początkiem niezwykłych przyjaźni. Na czwartkowych spotkaniach pojawia się Fliss, która pod fasadą idealnej żony i matki skrywa wewnętrzne rany, córka policjanta Nora związana
z gangsterem, Bea, sfrustrowana gwiazda bejsbolu, jadowita i porywcza Arlene, sekretarka Claire i uzdolniona artystycznie Reka.
Jedna z nich skrywa tajemnicę, która zmieni wszystko. Kto tak naprawdę jest wrogiem ukrytym pod maską przyjaciela?
Intymna i ekscytująca opowieść o roli kobiet w powojennym świecie i lojalności, która zostaje wystawiona na próbę.
źródło: Lubimy Czytać
Recenzja
Pięknie i z wrażliwością traktująca o lojalności i budującej się powłóczyście solidarności. Dokonująca wnikliwej wiwisekcji ludzkich słabości, pragnień i lęków, które usilnie tłumiono na dnie duszy. Zajmująco obrazująca społecznie zmiany z wyraźnym podkreśleniem ewoluującej roli kobiet w powojennym świecie.
„Klub Dzikiej Róży” to odsłona wiernie odmalowującej ukazane realia waszyngtońskich lat 50. historycznej fikcji, którą w tym ujęciu muśnięto kryminalną wizją. Tak niebanalną aranżacją, przemyślaną i przekonująco zainscenizowaną na tle kobiecych życiorysów, Kate Quinn daje niepodważalne świadectwo swojego prozatorskiego kunsztu. To właśnie barwne, zanurzone w bolesnych doświadczeniach, naznaczone mrocznymi tajemnicami z przeszłości portrety psychologiczne stają się fundamentem do przywołania rasowych i klasowych nadużyć, do ukazania mizoginistycznych uprzedzeń i otumaniającej Stany Zjednoczone czerwonej paniki. Autorka w ten sposób niejako tworzy powieść szkatułkową, która finalnie spaja się w elektryzującą ekspozycję kobiecej siły i przyjaźni.
Sceną fabularną, kompilującą wszystkie opowiedziane historie, Quinn ustanawia zaniedbany pensjonat w sennym południowym miasteczku, dumnie mianowanym przez jego mieszkanki „Domem pod Dziką Różą”. Coczwartkowe spotkania lokatorek staną się impulsem do utrwalenia bezcennych więzi, a one z kolei doprowadzą do odkrywania kolejnych kobiecych sekretów – rok za rokiem, aż do katastrofalnego Dnia Dziękczynienia, który stanie się próbą dla rozbudzonych przez lata stosunków. Pisarka w jego nieustannie wyczuwalnym cieniu splata na kartach swojej czarującej opowieści eskalujące w sercu namiętności oraz rozdzierające traumy, o których nie sposób zapomnieć, a tę uczuciową warstwę okrasza historycznymi wydarzeniami, które odcisnęły swój ślad na obliczu Waszyngtonu.
Inicjująca treść zagadka kryminalna to zaledwie klimatyczny punkt wyjścia do wykreowania fabuły wielowarstwowej, a przy tym mającej swoje odzwierciedlenie w rzeczywistych społeczno-gospodarczych kwestiach, które jaskrawiły się w tamtych latach. To swoisty mariaż inspiracji autentycznymi wydarzeniami i ożywionej wyobraźnią kompozycji – przedzierającej się przez codzienność determinowaną zakorzenionymi pod skórą demonami, wstrząsającymi wspomnieniami, druzgocącymi stratami, tęsknotą i odebraną nadzieją, zakazanymi miłosnymi uniesieniami, zawiedzionymi oczekiwaniami, żalem i rozczarowaniem. To literacka karuzela miłości i nienawiści, ukradkowego szczęścia i walki o godność, którą Quinn zaakcentowała wizerunkami eklektycznych charakterów, tworząc przy tym książkę inną niż poprzednie. Taką, której dynamizm tkwi w szokujących kobiecych spowiedziach, a nie wartkich scenach z hukiem wystrzałów w tle. Jednak równie ekscytującą, choć skrojoną z niespieszną dojrzałością i liryzmem, która wdzięcznie przybliża lojalność w świecie wciąż umniejszającym kobiecej odwadze, ale przede wszystkim inteligencji i wartości. Ta treść to wręcz synonim widniejącej na okładce i w tytule róży – delikatnej jak jej płatki, ale i ostrej w narracji niczym kolce pokrywające łodygę.
Reklama: Mando
Komentarze
Prześlij komentarz