Podsumowanie miesiąca

„Deficyt niebieskich migdałów” - Agnieszka Zakrzewska

Z detalowością obrazująca barwną panoramę artystycznego światka, wybrzmiewającego słowami poezji, nutami jazzu i echem skandali. Pozwalająca swobodnie meandrować w gąszczu osobliwych osobowości ujętych z humorystycznym akcentem. Z niebanalną finezją przybliżająca ekscentryczną postać polskiej poetki, zwanej Lilką, Lilczurem, Szczurkiem – Marii Pawlikowskiej-Jasnorzewskiej.

„Deficyt niebieskich migdałów” to fabularyzowana historia, inspirowana życiem niezwykłej kobiety, która z emfazą i egzaltacją chłonęła otaczający ją świat.

„Potem” - Kristin Harmel

Rozdzierająca serce na milion małych kawałków bolesnym obrazem starty. Determinowana jedną nieprzewidywalną chwilą, jednym tragicznym momentem. Przesiąknięta smutkiem, który wyraźnie można dostrzec już w oczach dziewczyny na okładce.

„Potem” to powieść eksplorująca nieprzeniknione ścieżki żałoby. Wnikająca głęboko w definicję utraty bliskiej osoby – wciąż nie do końca jednoznaczną, za każdym razem pisaną indywidualnie na nowo.

„Skazaniec i panna” - Joanna Wtulich

Nasączona posmakiem nieobliczalnych porywów serca. Zdzierająca z niewieściej kreacji esencję delikatności i nieporadności. Zachwycająca wiernie oddanymi realiami epoki – wojenną zawieruchą i bogactwem przyjęć na salonach.

„Skazaniec i panna” to kolejny, trzeci już tom „Sagi napoleońskiej”, która ewidentnie jaskrawi się wśród romansów kostiumowych awanturniczym sznytem.

„Złe wychowanie Cameron Post” - Emily M. Danforth

Wnikliwie eksplorująca zawiłe ścieżki dorastania. Nakreślająca środowisko bezwzględnie wyzute z przejawów tolerancji. Obrazująca przekorne poszukiwanie egzystencjonalnego kierunku – doświadczając, próbując, odczuwając otoczenie wszystkimi zmysłami.

„Złe wychowanie Cameron Post” to powieść zakleszczona w ramach literatury młodzieżowej, jednak intencjonalnie uderzająca w refleksyjne tony także dorosłego odbiorcy. Niesiona śmiałym głosem nastoletniej dziewczyny pierwszoosobowa narracja, w wymowie przyjmuje uniwersalny charakter.

„Sekrety kobiecych dusz” - Edyta Świętek

Przesiąknięta esencją subtelnej kobiecości. Wypełniona rodzinnymi tajemnicami, które niosą za sobą tragiczne implikacje. Odmalowana wielobarwnymi sceneriami, które przyjemnie otulają zmysły.

„Sekrety kobiecych dusz” to powieść emanująca kompilacją niewieściej siły i delikatności, których to połączenie tka damskie portrety. To właśnie ekspresywne kreacje pań tworzą solidny fundament fabuły.

„Podwilcze” - Martyna Bunda

Meandrująca po niezgłębionych, a tak frapujących, ścieżkach poszukiwanej z emfazą tożsamości. Wnikliwie obrazująca trwałą i piękną więź, nawiązaną między psem a człowiekiem. Przenikająca kolorytem sztuki – oddanej z refleksyjnym sznytem i detalowością.

„Podwilcze” to ta odsłona literatury pięknej, która śmiało mości się w ramionach nieoczywistości, która jaskrawi się specyficznym ujęciem.

„Doktórka od familoków” - Magdalena Majcher

Wybrzmiewająca dramatem wielu szopienickich rodzin, które stają przed swoistym dylematem moralnym – byt czy zdrowie. Eksponująca oblicze cichej bohaterki, której kolaż hartu ducha, niezłomności i troski ocala setki niewinnych istnień. Zatrważająca implikacjami sukcesywnie wnikającego w dziecięce ciała ołowiu, zatrważająca wręcz do głębi.

„Doktórka od familoków” to obraz wydarzeń, które odcisnęła swój trwały ślad w Szopienicach, historycznej części Katowic, a które Magdalena Majcher ulokowała w ramach powieści fabularnej.

„Amerykanka” - Wojciech Dutka

Niesiona śladami kobiety, której dramatyczne losy esencjonalnie ukazują walkę o przeżycie. Dobitnie uświadamiająca przebrzmiałe oblicze piekła, które naznaczyło Europę wojenną zawieruchą. Z brawurą korelująca historyczną materię z tonami literackiej fikcji.

„Amerykanka” to nietuzinkowa, a tym samym niezwykle intrygująca mieszanka gatunkowa.

„Trzy kobiety” - Joanna Jax

Obrazująca jawnie utartą obyczajowość kołtunerii, w której ramy coraz śmielej wkradają się nuty emancypacji kobiet. Ukazująca bezwzględny świat męskich żądań, kreujący czeluść społecznego ostracyzmu. Barwnie odmalowująca bezlitosne dla niewiast realia początku XX wieku.

„Trzy kobiety” to nakreślona z dbałością o wierne oddanie fragmentu zaplecza historycznego powieść, która przybliża scenerie mocno zakotwiczone w narzuconych konwenansach, skąpych prawach i wyraźnie artykułowanych nakazach.

„Maria musi wszystko zmienić” - Danuta Awolusi

Z szaleństwem i dynamizmem eksplorująca jaskrawe historie dwóch kobiet. Z niebanalnością akcentująca utarty, ale jakże trafny aforyzm, że siła odzwierciedla płeć piękną. Z wyczuciem i czułością uświadamiająca istotę fizykalnych doznań i miłość do każdego skrawka własnego ciała.

„Maria musi wszystko zmienić” to powieść śmiało uderzająca w tony współczesnej tematyki, niezwykle ważnej, choć nadal okrywanej całunem wstydu, a nawet jawnej kontrowersji.

„Lista szczęścia” - Rachael Lippincott

Otulająca mozaiką barwnych emocji, które utkano z nutą wyczuwalnego szaleństwa. Poruszająca obrazem dojmującej żałoby, wytrwale tkwiącej pod skórą nastoletniej dziewczyny. Niesiona na fali znalezionej listy zadań, która zuchwale tworzy obraz niepokonanego lata.

„Lista szczęścia” to wakacyjna powieść gatunkowo ewidentnie ulokowana w ramach literatury młodzieżowej, jednak śmiało intonowana szmerami refleksji, które wybrzmiewają także u dorosłego czytelnika.

„Pandora” - Susan Stokes-Chapman

Otulająca gęstym i dusznym klimatem londyńskich ulic u schyłku XVIII wieku. Zachwycająca finezyjnie spowijającą treść aurą starożytnej kultury. Przesiąknięta mozaiką społecznych statusów, pasji i wielobarwnych emocji.

„Pandora” to nastrojowa powieść osadzona w epoce gregoriańskiej. Jednak śmiało czerpiąca ze sztuki starożytnych Greków – to właśnie panorama ich namacalnego dziedzictwa tka fabularną nić.

„Zostań u mnie na noc” - Anna Szczypczyńska

Emanująca subtelną kobiecością, w której wyraźnie tkwi siła. Sugestywnie budująca pewność siebie, która wypełnia luki niepewności. Z iście filmowym sznytem obrazująca wielobarwną mozaikę porywów serca.

„Zostań u mnie na noc” to powieść przedzierająca się przez refleksyjne oblicze nieprzeniknionych ścieżek uczuć. Nieco frywolnie elektryzująca wyczuwalnymi iskrami pożądania, ale przy tym śmiało eksplorująca życie, kontemplująca prozę dnia – rozkładając ją na sytuacje, odczucia, przekonania.

„Perfumeria na rozstaju dróg” - Magdalena Witkiewicz

Emanująca aromatem emocjonalnych doznań – kwiatowym zapachem miłości, słodką wonią troski, ale i rześkim bukietem dojmującej tęsknoty. Odurzająca kojącym ciepłem melancholijnego miasteczka i swoistą magią, szczelnie zaklętą w małych flakonikach. Otulająca z prostotą oddanymi refleksjami, które przenikają wprost na dno serca.

„Perfumeria na rozstaju dróg” to historia wypełniająca zmysły, przesiąknięta zapachami, które śmiało wkradają się w rzeczywistość. Nakreślone z tak wyrazistą pasją i czułością, autentycznie unoszą się w powietrzu.

„To nie może się udać” - Abby Jimenez

Orzeźwiająca urokiem kształtującego się z szaleństwem uczucia. Kompilująca na swoich kartach fabularną materię, która dogłębnie porusza, ale zarazem otula nadzieją. Pod płaszczykiem humorystycznych tonów skrywająca zatrważające oblicze ludzkich dramatów.

„To nie może się udać” to ożywcza mozaika doznań, wyraźnie wybrzmiewająca za sprawą kolażu gatunków. Tę historię bowiem podszyto nićmi komedii. Nie infantylnej czy kuriozalnej, ale realnie wzniecającej uśmiech na twarzy czytelnika, fragmentarycznie wywołującej nawet głośne wybuchy śmiechu, których sama parokrotnie doświadczyłam.

„Już w porządku, Mela” - Martyna Pustelnik

Z nieokiełznanym szaleństwem obrazująca kolaż zabawnych incydentów. Z nietuzinkowością nakreślająca istotne w życiu wartości. W uroczym ujęciu uświadamiająca, że miłość może kryć się w miejscu, którego eksploracja zakrawa na wyraźny żart.

„Już w porządku, Mela” to powieść ulokowana w ramionach obyczajowych tonów. Intonowana przekazem, który swobodnie można wyłuskać między słowami. I paralelnie to książka niezwykła w swojej odsłonie, zaaranżowana bowiem wyśmienitym humorem, niewymuszonymi żartami i dialogami, które realnie wzniecają salwy śmiechu.

„Pomornica” - Ewa Przydryga

Z wnikliwością obnażająca meandry otulonego niepokojącym złem umysłu. Spowijająca wyczuwalnym klimatem śmiało nakreślonej psychodelii. Wzbudzająca zatrważającą tajemnicą sprzed szesnastu lat mimowolne dreszcze na skórze.

„Pomornica” to powieść nasączona fascynującym mrokiem, który oblepia utkany na jej kartach rodzinny dramat. To osnowa mocno zakotwiczona w nurcie thrillera psychologicznego, ale także śmiało wnikająca w kryminalne tony – oba gatunki finezyjnie się zapętlają, oddając mglistą aurę gdyńskiej scenerii.

„Morze wspomnień” - Fiona Valpy

Niesiona nurtem nostalgicznych wspomnień o utraconej beztrosce. Otulająca emocjonalnym obrazem miłosnych barw. Na wskroś przenikająca zaakcentowanymi uczuciami – tak nieoczywistymi, niezrozumiałymi, dezorientującymi, zaskakująco uświadamiającymi, że kochać można na wiele sposobów.

„Morze wspomnień” to piękna, nakreślona z wyczuwalną czułością powieść. Splatająca ujętą w pamiętnikowe ramy przeszłość z nasączoną skrywanymi przez lata prawdami teraźniejszością. Boleśnie portretująca wyrwaną z brutalnością wojennymi szponami niewinność, obdartą z marzeń nadzieję.

„Sira” - Maria Duenas

Czarująca finezyjną kreacją silnej i nieprzeniknionej postaci kobiecej. Autentycznie zachwycająca detalowością fabularnie istotnej przestrzeni historycznej. Zapewniająca niezwykłą literacką podróż na tle czterech pejzaży, emanujących wydarzeniami, które odcisnęły swój ślad na całej epoce.

„Sira” to powieść utkana z niebywałą szczegółowością. Precyzyjnie przenikająca społeczno-polityczne kwestie po zakończeniu II wojny światowej, z wnikliwością przywołująca wielkie nazwiska. W historyczne realia wplatająca wykreowaną fikcję – to właśnie wyważona konstrukcja spowija wrażeniem realnie zaistniałego wizerunku kobiety.

„Wioska wdów” - Patti McCracken

Zatrważająca mrocznym obliczem kobiecej bezwzględności. Wzniecająca sunące po kręgosłupie mrowienie świadomością autentyczności zobrazowanej historii. Fascynująca z detalowością oddaną rekonstrukcją zdarzeń.

„Wioska wdów. Szokująca historia morderczyń z wioski Nagyrév” to książka po brzegi zanurzona w toni realnych incydentów. Przywołująca epizod, który trwale zapisał się w pamięci mieszkańców rolniczego terenu jako nasączony z surowością dokonywanymi morderstwami koszmar.

„Światło w oknie” - Marion Kummerow

Eksponująca jaskrawy dylemat moralny, który prowokuje do głębokich refleksji. Przenikająca z czułością nakreślone oblicze zakazanej miłości. Dobitnie obrazująca czeluść nagłych wyrzeczeń. Koniecznych, by przetrwać.

„Światło w oknie” to powieść eksplorowana bezlitosnym rysem wojennej zawieruchy – zmuszającej do decyzji jawnie łamiących serce, do zapomnienia o fundamentalnych wartościach. Także zdystansowania się od usilnie wyrywającego się ku uczuciu serca.