Tytuł: „Uwięzione”

Tytuł oryginalny: The Cellar

Autorka: Natasha Preston

Wydawnictwo: Feeria Young
Gatunek: thriller młodzieżowy
Data premiery: 14.06.2023
Liczba stron: 400

Opis książki

Przeczytaj tę książkę, a nigdy już nie będziesz chciała dostawać kwiatów. Pewnego wieczoru Summer idzie sama na imprezę. Nigdy na nią nie dociera. Lewis, jej chłopak, nie może sobie wybaczyć, że go przy niej nie było. W jednej chwili szczęśliwa nastolatka traci kochającego chłopaka, rodziców i brata. Traci całe swoje życie, trafiając w miejsce, z którego nie ma ucieczki. Od tej pory nie będzie już sobą, Summer. Wraz z trzema innymi dziewczynami będzie musiała znosić życie w zamknięciu, codzienny strach i ból i... o wiele więcej. W tej sytuacji nie ma dobrych zakończeń.

źródło: Lubimy Czytać

Recenzja

Niesiona nurtem wyraźnie podkreślonego kobiecego strachu. Głęboko przenikająca emocje zarówno ofiary, jak i oprawcy. Wzbudzająca odczuwalny niepokój klaustrofobicznym obliczem permanentnego zagrożenia.

„Uwięzione” to historia, która mocnym wydźwiękiem i wymownością bezwzględności sugestywnie przekracza ramy thrillera dla nastoletnich odbiorców. Młodzieżowa odsłona skrywa się bowiem tylko w kreacjach małoletnich postaci, za to intensywnie wyczuwalne napięcie i wzniecająca sunące po kręgosłupie dreszcze fabularna płaszczyzna, szczelnie spowije także dorosłego czytelnika. Lęk emanuje z kart powieści z zatrważającą skutecznością! Oblepia swoją brudną powłoką każde doznanie. Z kolei nieustanna czujność, tak esencjonalnie akcentowana przez autorkę, podsyca zaintrygowanie z dynamizmem komponowanymi incydentami. Co więcej, to osnowa, która do głębi porusza zobrazowaną tęsknotą, panoszącą się zuchwale po kolejnych dniach ograniczonej wolności.

Natasha Preston tworzy dramatyczny spektakl rozpaczy, krwawej bezkompromisowości i chorobliwej potrzeby zemsty. Koszmar, który wkrada się w rzeczywistość porwanej do idyllicznie urządzonego pomieszczenia szesnastolatki, staje się pretekstem do literackiego wizualizowania ludzkiej krzywdy oraz szalonych wizji oczyszczania świata z rozrywających rodzinne więzy jednostek. I wreszcie do ukształtowania psychologicznej warstwy, która urzeczywistnia emocjonalne odczucia tytułowych uwięzionych – tak skrajnie się różniących, choć tragicznie naznaczonych wcześniejszymi życiowymi doświadczeniami. Zamknięta przestrzeń stanowi tło do ukazania zanurzonego w struchlałości podporządkowania, które miesza się z pragnieniem aktywnego ratunku oraz zawziętej woli walki z jawnie artykułowanym przyzwyczajeniem, nawet wręcz zdumiewającym poczuciem bezpieczeństwa. Natasha Preston z wnikliwością roztacza panoramę jaskrawie kontrastujących postaw i prób przeżycia. Przy czym brutalnie zdziera subtelność z symboliki kwiatów, ustanawiając je nośnikiem cierpienia i nieprzemijającej obawy.

Narracja, oddana głosem najmłodszej z uwięzionych dziewcząt, ale także odchodzącego do zmysłów chłopaka porwanej i zarazem samego zbrodniarza, portretuje tkwiące pod ich skórą traumy. Mozaika szaleństwa, nadziei, nieokiełznanego mroku zalewającego duszę oraz dojrzałej miłości buduje fundament fabuły, eksponując tym samym trudne dzieciństwo, które kształtuje dorosły umysł. Obleczony problemami okres dorastania to psychologiczna kwestia wielokrotnie w tym gatunku definiowana, jednak w kompilacji z aspektem porwania bezsprzecznie intensyfikująca wrażeniowe impresje odbiorcy. To powieść o wstrząsający ekspresji, realnie szokująca oddaną słowami ilustracją zaszczucia, zastraszania i tłamszenia. Przy tym sensorycznie angażująca w negliżowanie z emfazą komponowanych urojeń, które klarują się w spaczonej psychice. Zakończenie z pewnością domaga się precyzyjniejszej interpretacji, aczkolwiek tym samym intencjonalnie oddziałuje na myśli – prowokuje do snucia detali zaburzeń zaklętych w przeciętnej cielesności. Lilia, róża, fiołek i mak – po lekturze tej książki Wasze spojrzenie na te kwiaty ulegnie całkowitej zmianie, będzie podszyte nerwowym rozglądaniem się wokół siebie. W końcu zło może czaić się w każdym miejscu, o dowolnej porze, w niepozornie skradającym się za plecami człowieku.