Tytuł: „Drzewo tańca”

Tytuł oryginalny: The Dance Tree

Autorka: Kiran Millwood Hargrave

Wydawnictwo: Znak
Gatunek: literatura piękna
Data premiery: 28.06.2023
Liczba stron: 352

Opis książki

W świecie, który nienawidzi kobiet, nawet taniec może stać się grzechem.
Strasburg, rok 1518.
Samotna kobieta zaczyna wirować w tańcu na głównym placu miasta. Tańczy dzień za dniem, bez chwili wytchnienia. Wkrótce dołączają do niej setki innych. Czy to opętanie? A może manifest kobiecej siły? Władający miastem mężczyźni są mocno zaniepokojeni.
Lisbet mieszka z mężem i teściową, zajmuje się pszczołami. Jej spokojne życie zostaje wywrócone do góry nogami za sprawą szwagierki, Nethe, która wraca po siedmiu latach pokuty za zbrodnię, o której się nie mówi.
Gdy miasto tętni pod rytmicznymi uderzeniami tysiąca stóp tańczących kobiet, Lisbet zostaje złapana w niebezpieczną sieć skrywanych tajemnic i namiętności.
Drzewo tańca to oparty na prawdziwych wydarzeniach manifest siostrzeństwa osadzony w epoce przesądów i histerii. To pełna pasji opowieść o rodzinnych sekretach, zakazanej miłości i kobietach zepchniętych na margines.

źródło: Lubimy Czytać

Recenzja

Z czułością przenikająca bolesny świat kobiecej straty. Eksplorująca ponurą rzeczywistość XVI-wiecznego oblicza zabobonów i przesądów. Portretująca ekspresyjną więź, która stworzona przez nieobliczalny los splata trzy niewieście kreacje.

„Drzewo tańca” to powieść emanująca żarliwymi emocjami, jednak na wskroś pokrytymi goryczą – będącymi najpiękniejszym darem, a zarazem okrutnym przekleństwem. To właśnie miłość buduje solidny fundament tej fabularnej przestrzeni, jej społecznie zakazany temperamentny wizerunek, okrutnie spowity wyraźnym napiętnowaniem. Tylko Kiran Millwood Hargrave potrafi z taką pasją i wrażliwością kreślić kobiece impresje. Tylko ona jest w stanie skompilować zakotwiczone w rzeczywistości wydarzenia z niebanalną literacką fikcją, tworząc tym samym mariaż zapierającej dech w piersiach ekspozycji ewidentnego zła i nieskazitelnej dobroci. I w końcu tylko ta autorka może sprostać zobrazowaniu prowadzącej do śmierci manii w tak fascynujący sposób.

Skryte w tytule drzewo tańca staje się nośnikiem snutych pod osłoną nocy tajemnic, płomiennych namiętności i pląsów nieskrępowanych wizją szaleństwa. Pisarka nadaje tańcu wiele definicji – akcentuje zaczerpnięty z odmętów realności obłęd, upragnione oczyszczenie, jawnie wyrwanie się spod jarzma męskiej władzy czy pokaz tłumionej w czeluści duszy siły. Niepowstrzymana rytmika ciała strasburskich przedstawicielek płci pięknej przybiera elastyczny kształt tła dla rozpisania historii otulonych sekretami trzech kobiet. To niezwykle poruszająca eksploracja ludzkich pragnień, tak dobitnie tłumionych zakorzenionymi w umysłach konwenansami. Tym samym wizualizująca krzywdzące przekonania komponowane przez ramiona władzy i kościoła – niewątpliwie to także osnowa, która wdziera się w realia wstydliwej współczesności. I zarazem to spektakl wyniszczającej nienawiści, która niczym całun przesłania istotne wartości. Tylko bezwarunkowa miłość, ulokowana wśród kószek z pszczołami, uniesie ten ciężar nikczemności zainicjowany przez obezwładniającą zazdrość.

Fetor dramatycznych zdarzeń, odgłos wirujących w tańcu stóp, iskrzące pod palcami pożądanie, smak rozdzierających serce pożegnań, widoczna w struchlałych oczach obawa przed utratą największego marzenia – to powieść emocjonalnie angażująca, sensorycznie pobudzająca zmysły. I przy tym sprawiającą nieokiełznaną rozkosz literacką z finezją i urokiem rozpisaną prozą. Kiran Millwood Hargrave sugestywnie oddaje głos kobietom, które odnajdują w sobie odwagę, niezłomność i gorączkową skłonność do walki o swoje uczucia. W końcu aranżacji miejsca, które pozwala zedrzeć z nich wszystkie przybrane maski – posłusznej siostry, oddanej żony, zagubionej synowej. Z feministycznym zacięciem, autorka negliżuje plugastwo patriarchalnego spojrzenia na świat – ewidentnie komponuje przekaz o uniwersalnej wymowie, który urzeczywistnia postać manifestu nawet w obecnej rzeczywistości. To treść nieoczywista, zatrważająca, magnetyzująca odsłoną ponadczasowych egzystencjalnych prawd. Do tego intencjonalnie przekonująca i pobudzająco klimatyczna.