Podsumowanie miesiąca - wrzesień 2023

„Noc na Alasce” - Sylwia Kubik

Wyraźnie eksponująca kobiecy pierwiastek siły w męskim świecie. Zanurzona w surowym i zarazem fascynującym klimacie zachwycającej bezkresnym majestatem Alaski. Wybrzmiewająca tonami nieco szalonej i z pewnością zaskakującej miłości.

„Noc na Alasce” to powieść osnuta na fundamencie odważnej, charakternej i, adekwatnie do nazwy nowej serii spod pióra Sylwii Kubik, hardej kobiecej kreacji. To właśnie wokół portretu psychologicznego Danieli, młodej kobiety będącej truckerką, którą życie dramatycznie naznaczyło na ciele i duszy, zbudowano fabularną konstrukcję.

„Bielma” - Michał Śmielak

Przenikająca oblicze zła, które podstępnie skrywa się wśród głoszących iluzoryczne dobro, szerzących łagodność i wątpliwe prawdy. Niestroniąca od iście błyskotliwego, choć ewidentnie cynicznego humoru, tak wyraźnie eksponowanego na kartach książki w inteligentnych dialogach. Spowijająca niepokojącym, ale jakże fascynującym klimatem zapomnianego przez świat miejsca.

„Bielma” to powieść będąca umiejętnie stworzonym mariażem dosyć mrocznego thrillera psychologicznego i zmyślnie skrojonego kryminału. Zarazem to osnowa okraszona esencjonalnym, a wręcz dosadnym dowcipem. Z pewnością kontrowersyjnym w obliczu ulokowania historii w środowisku kościelnym, ale właśnie dlatego tak wyrazistym i, nie ukrywając, istotnie zabawnym.

„Tajemnica siódmej księgi” - Izabela Szylko

Z intensywnością wikłająca w wir szalonej przygody. W sensacyjnym ujęciu przenikająca czeluść intrygującej tajemnicy bezcennego rękopisu. Stanowiąca ekscytującą podróż pod barwnych zakątkach ulokowanych za Atlantykiem.

„Tajemnica siódmej księgi” to zanurzona w odmętach niebezpiecznych, ale jakże fascynujących zdarzeń powieść, będąca mariażem tworu wyobraźni oraz historycznej materii.

Porywy namiętnych serc” - Edyta Świętek

Osnuta w barwnym klimacie początków XX wieku, który oddano z ujmującym realizmem. Porywająca obliczem nieokiełznanych i gwałtownych romantycznych tonów. Przybliżająca obraz coraz śmielej kształtującej się emancypacji, niekiedy wciąż wzbudzającej społeczne oburzenie.

„Porywy namiętnych serc” to trzeci tom serii ulokowanej w malowniczej krynickiej scenerii, która stanowi plastyczny fundament do wykreowania z autentyzmem odmalowanego sztafażu epoki.

„Moje głupie pomysły” - Bernardo Zannoni

Lawirująca między panoramami metafor, odniesień i niedosłowności, z których należy wyłuskać egzystencjalne prawdy. Akcentująca uniwersalne dla człowieka mądrości na fundamencie zwierzęcego świata. Zgłębiająca istotę słów, które stają się umownym synonimem emocjonalnego oczyszczenia, a nawet ukojenia.

„Moje głupie pomysły” to opowieść utrwalona w ramach literatury pięknej, choć oddana prostą, staranną i dosyć skąpą objętościowo narracją. Tu finezja kryje się w głębi, którą trzeba wydobyć spod powłoki nieskomplikowanych zdań – to właśnie w wielowymiarowym wydźwięku tkwi niebanalność tej kompozycji.

„Spotkajmy się w Rzymie” - Karen Swan

Obrazująca siłę gwałtownego, nieokiełznanego i zdolnego do największych poświęceń zakochanego serca. Otulająca słonecznym, barwnym i iście romantycznym klimatem włoskiej scenerii. Interpretująca odmalowane kolorami tajemnic, pozorów i kłamstw kobiece portrety.

„Spotkajmy się w Rzymie” to powieść ulokowana w fascynujących realiach la dolce vita – i choć zaaranżowaną przestrzeń nasączono wspomnianą słodyczą, przypominającą wręcz beztroski spacer po rzymskich zakątkach, tak fabuła intencjonalnie ocieka wymowną goryczą bezwzględnego losu.

„Frania Tańska i tajemnica zaginionego obrazu” - Maja van Straaten

Eksponująca barwną, a nawet nieco frywolną atmosferę dwudziestolecia międzywojennego. Z nienachlanym humorem kreująca panoramę emocjonujących zdarzeń i osobliwych postaci. Przesiąknięta fascynującą sztuką, która staje się wyraźnym tłem z błyskotliwością rozpisanej intrygi.

„Frania Tańska i tajemnica zaginionego obrazu” to opowieść osadzona w ramach kryminału w klimacie retro, fabularnie ulokowana w scenerii przedwojennej Warszawy – miasta społecznych kontrastów, wielokulturowości i odmiennych oczekiwań od życia.

„Tak jest okej” - Nina LaCour

Emanująca bólem, który skrywa się w traumatycznych wydarzeniach z przeszłości. Eksponująca samotność, która wyznacza rytm każdego kolejnego dnia. Przenikająca oblicze dramatu, który okrutnie rozpoławia życie na przed i po.

„Tak jest okej” to powieść skąpa w treści, ale niezwykle bogata w emocje, obfita w refleksje i szczelnie wypełniona egzystencjalnymi mądrościami, które oddano zarazem z zaskakującą prostotą. Przy tym intymnym ujęciem niemego krzyku rozpaczy rozdzierająca serce.

„Agentka wroga” - Anna Rybakiewicz

Obrazująca miłość jako niebezpieczne narzędzie inteligentnej manipulacji. Przedzierająca się przez pełne śmiertelnych pułapek odmęty szpiegowskiego oblicza. Meandrująca po niejednoznacznych definicjach prawdy i kłamstwa.

„Agentka wroga” to intrygująca nieprzewidywalnością naszkicowanych zdarzeń i intensyfikująca emocje nieustannie odczuwalnym napięciem powieść obyczajowa o szpiegowskim wydźwięku, którą osadzono na fundamencie najbardziej okrutnego okresu w dziejach ludzkości.

„Najważniejsze to przeżyć” - Ałbena Grabowska

Tak obrazowo oddająca życie w warszawskiej powojennej rzeczywistości. Odmalowująca spowity barwami szarej prozy dnia portret rodziny, która próbuje zaaranżować codzienność na nowo. Emanująca mozaiką emocji – obawą, nadzieją, tęsknotą, wdzięcznością.

„Najważniejsze to przeżyć” to powieść z wrażliwością utkana z fragmentów ludzkich historii, z przeżyć w czeluści wojennej zawieruchy, z ich planów na tworzenie jutra, ale także z wyczuwalnej rezygnacji, która zakorzenia się w nich po doznanych traumach.

„Nuvole bianche. Białe chmury” - Adrianna Ratajczak

Barwnie oddająca pełne przepychu, zakazanych emocji i narzuconych decyzji londyńskie realia XIX wieku. Błyskotliwie obrazująca burzliwe starcie między powinnością a poczuciem szczęścia. Będąca swoistym powiewem świeżości na rynku powieści kostiumowych z zaakcentowaną historią w tle.

„Nuvole bianche. Białe chmury” to opowieść skonstruowana z wręcz zachwycającą detalowością! Trudno o bardziej zanurzoną w klimacie epoki fabularną przestrzeń – autorka odmalowuje piórem ze słów scenerie regencyjnej Anglii z rzetelnością jawnie przeczącą literackiemu debiutowi.

„Nadzieja i Odwet” - Katarzyna Grochowska

Obrazująca walkę o swoje marzenia i szczęście, będącą pełną wyboistych przeszkód drogą. Meandrująca wśród bolesnych tajemnic z przeszłości, które niczym zadra boleśnie tkwią pod skórą. Z czułością akcentująca piękną więź, która może wytworzyć się między człowiekiem a zwierzęciem.

„Dolina marzeń” to dwutomowa historia, którą wdzięcznie ulokowano w ramach powieści obyczajowej. Tkana wstępnie z powłóczystością, a fragmentarycznie z dzikim dynamizmem, treść dostarcza odbiorcy mozaiki emocjonujących doznań.

„Wróżda” - Agata Kunderman

Szczelnie spowijająca niepokojem, który odczuwalnie emanuje ze stron powieści. Obrazująca najtrwalsze, bezwarunkowe i zarazem nieokiełznane uczucie, jakim jest miłość matki do dziecka. Porywająca w sieć zdumiewających zdarzeń, które w finalnym ujęciu autentycznie zatrważają.

„Wróżda” to kompozycja złożona pod względem fabularnym, sukcesywnie intensyfikująca doznania odbiorcy, niewątpliwie trzymająca w mocnym uścisku zaintrygowania od pierwszego nakreślonego zdania do ostatniej kropki – ot, poprawny thriller psychologiczny nakreślony z estetycznym warsztatem literackim. Jednak to także, a właściwie przede wszystkim, opowieść zanurzona w emocjach.