Tytuł: „Opowieść błękitnego jeziora”

Autorka: Dorota Gąsiorowska

Wydawnictwo: Znak Literanova
Gatunek: literatura obyczajowa, powieść świąteczna
Data premiery: 22.11.2023
Liczba stron: 512

Opis książki

Legenda, która zmieniła życie wielu osób… Ty też jesteś częścią tej historii.
Niedaleko malowniczego jeziora Marana w Bukowej Górze mieści się „Złote serce” – przytulna kawiarnia połączona z rodzinną manufakturą czekolady. Dziennikarka Sonia trafia tam, bo od dawna chce napisać artykuł o niezwykłej historii tego miejsca. Wśród różnokształtnych pralinek w kolorowych złotkach chłonąc obezwładniający zapach gorącej czekolady, dziewczyna poznaje legendę, która odmieni także jej życie…
Sonia zawsze musiała radzić sobie sama – wcześnie straciła matkę, a ojciec się od niej odwrócił. Teraz, pod wpływem szczególnej atmosfery zbliżającej się Gwiazdki, postanawia choć raz bezgranicznie uwierzyć w magię i daje się porwać tajemniczej opowieści, która szybko okazuje się czymś więcej niż tylko lokalną legendą. Nieoczekiwanie na swojej drodze Sonia spotyka mężczyznę, z którym zaczyna łączyć ją mocniejsza więź, niż mogłaby przypuszczać –wbrew niefortunnemu początkowi ich znajomości.
Czy w magicznym czasie Świąt Bożego Narodzenia nie ma rzeczy niemożliwych? Czy naprawdę to, w co wierzymy, i czego pragniemy całym sercem, może stać się naszą rzeczywistością?
Dorota Gąsiorowska po raz kolejny udowadnia, że dobra opowieść ma prawdziwie terapeutyczną moc.

źródło: Lubimy Czytać

Recenzja

Otulająca eteryczną magią świąt, która rozbudza w struchlałej duszy rozgrzewającą nadzieję. Zanurzona w głębokich emocjach, które determinują w odbiorcy refleksje. Wdzięcznie afirmująca rozkosz życia, którą wyraźnie wyeksponowano na kartach powieści.

„Opowieść błękitnego jeziora” to historia skrojona z legend, które ujmująco splatają fascynującą otchłań przeszłości z urokliwą teraźniejszością, tworząc barwny mariaż oddziałujących na siebie, rozpiętych na dwóch płaszczyznach czasowych przestrzeni fabularnych. Z oprawą wzbogaconą naturą, sugestywnie ulokowanych w zachwycająco malowniczej scenerii nieopodal jeziora Marana w Bukowej Górze. Tylko Dorota Gąsiorowska potrafi z nici ludzkich losów tkać tak zajmujące i sensorycznie pobudzające zmysły opowieści! Kreować miejsca z duszą, portrety psychologiczne z dramatycznymi doświadczeniami, przy tym subtelnie inspirujące do życiowych zmian, oraz snuć intrygujące gawędy śmiało czerpane z rodzinnych wspomnień, w końcu roztaczać baśniowy klimat, który z emfazą otula literacko zainscenizowane wydarzenia. W tej mozaice uczuć nie sposób się nie zatracić, a zarazem wzruszyć i rozmarzyć, trudno też nie zachwycić się odmalowanymi piórem ze słów pejzażami.

Spowite błękitem jezioro o tafli skrywającej tajemnice, które swoją nazwę zawdzięcza nasączonym cudami bajaniom utrwalonym w pamięci, pachnąca czekoladowymi pralinami kawiarnia, tajemnicza maryjna kapliczka, w której czeluści nieustannie tli się ogień – ta panorama naznaczonych własnymi historiami kameralnych lokalizacji niezwykle intryguje! To właśnie te krajobrazy stają się fundamentem do traktowania o ludzkich emocjach, które w obliczu nadchodzących świąt wybrzmiewają z czułością i zaangażowaniem. Przekazywana z pokolenia na pokolenie opowiastka znamiennie kształtuje życie wielu istnień, osobliwie przenika we współczesne realia i z zuchwałością komponuje relacje. Ona tak pięknie buduje tu solidną przyjaźń, niczym całun okrywa rodzinne niesnaski wybaczeniem, w końcu ukradkowo dotyka serca naturalnie budzącą się miłością. Tu przepowiednia ewidentnie staje się nośnikiem niedosłownej magii! To literacka podróż w głąb naszkicowanej z nostalgią enigmatycznej krainy, na której tle zaaranżowano kwintesencję egzystencji. Tak banalną i prostą, ale okutaną zapomnieniem w natłoku przesiąkniętej problemami codzienności. Dobrze sobie o tych życiowych prawdach z lekturą tej powieści przypomnieć!

To rozczulająca, słodko-gorzka ekspozycja uczuć, które podkreślają wiarę – w siebie, w innych, w niemożliwe. Wypełniona istotą przebaczenia i drugich szans, eksplorująca trwałe niczym tajemnicze serce z kamienia o złocistej barwie więzy rodzinne, oddająca kobiecą siłę podszytą macierzyńską miłością. I zarazem to historia o dobru i empatii, które można otrzymać od obcego człowieka, o obietnicy zaklętej w kamiennym podarunku. Opowieść ciepła oraz nieoczywista, wielowarstwowo rozpisana emocjami, przypominająca o efemerycznej ulotności, przybliżająca nieuchronne pożegnania, które pomagają zadry z przeszłości przemienić w nikły pył. Idylla kontrastuje tu bowiem z rzeczywistością, która nie zawsze ma posmak sielankowej beztroski oblanej lukrem, ale i tak mimowolnie chce się jej doświadczać. Doznawać tej niedoskonałej prozy dnia w otoczeniu najbliższych, z otwartością na wyjątkowość i piękno każdego nowego poranka. To iście rozgrzewająca niczym gorąca czekolada, zachwycająca finezyjną narracją i dbałością o fabularne detale, absorbująca ujęciem starej legendy i kusząca mroźnym klimatem niespieszna droga przez ludzkie opowieści. Droga ku odnalezieniu swojej tożsamości, która oczarowuje i koi, a przy tym dotyka najgłębiej skrywanej wrażliwości. Jawnie magnetyzuje niesztampową sentymentalnością!