„Kuglarz” - Maja Opiłka

Patronat medialny BooksCatTea

Tytuł: Kuglarz

Autorka: Maja Opiłka

Wydawnictwo: Initium
Gatunek: thriller psychologiczny, kryminał
Data premiery: 21.06.2024
Liczba stron: 440

Opis książki

Maj 1993 roku mieszkańcy Gliwic zapamiętali na długo… Kilka miesięcy wyczerpującego śledztwa przyniosło upragniony efekt – skazano odpowiedzialnego za zabójstwo piątki dzieci. Otaczający miasto mrok zniknął wraz z mordercą okrzykniętym Kuglarzem. Jednak skryte zło tylko czyhało na przebudzenie. Trzydzieści lat później historia bezlitośnie zatacza koło. Nowe zbrodnie odwzorowują te dokonane ręką Kuglarza. Ciała ofiar morderca składa nieopodal jezior. Blisko lasu, blisko natury… Przy dzieciach pozostawia wystrugane w drewnie lalki, które wyglądem przypominają ofiary… I to wszystko w roku, w którym Kuglarz może ubiegać się o przedterminowe skrócenie kary.
Komisarz Artur Wrona staje przed trudnym zadaniem połączenia obecnych wydarzeń z poprzednią serią, co szybko okazuje się labiryntem bez wyjścia. Tajemnice poprzedniej ekipy śledczej są niczym duchy PRL-u, wiecznie żywe. Na każdym kroku napotyka nieścisłości śledztwa sprzed trzech dekad. Zaś nieliczne poszlaki, którymi obecnie dysponuje policja, wskazują na… adwokatkę skazanego Kuglarza. Morderca bawi się ze śledczymi niczym wytrawny kuglarz. Czy nowe zbrodnie oznaczają narodziny naśladowcy? A może trzydzieści lat temu skazano niewłaściwego człowieka?
„Kuglarz” to porywający thriller kryminalny, w którym Maja Opiłka ponownie kreuje przed czytelnikiem zawiłą sieć powiązań, w których przeszłość miesza się z teraźniejszością, a błędy młodości rzutują na kolejne pokolenia.

źródło: Lubimy Czytać

Recenzja

Absorbująca w misternie utkaną sieć zbrodni, której nici splatają odmęty przeszłości i teraźniejszości. Przedzierająca się przez przesiąknięte mrokiem zakamarki ludzkich pragnień i wątpliwych moralnie potrzeb. Będąca fascynującą plątaniną elektryzujących zdarzeń, subtelnych tropów, relacji, kłamstw i mylnych podejrzeń.

„Kuglarz” to zauważalnie zawiły thriller psychologiczny skompilowany z powieścią kryminalną, który domaga się uważności, czujności i całkowitego zaangażowania w treść nakreśloną z precyzją godną kuglarskich sztuczek. Maja Opiłka nie sili się na delikatność, nie stroni od mocnych i zatrważających kadrów fabularnych, które utrwalają się w pamięci oraz sugestywnie ożywają pod powiekami, zarazem przerażając i poruszając. Tworzy ekscytujący spektakl wydarzeń, niczym tytułowy kuglarz manipulując domysłami odbiorcy, ukradkowo podrzuca dezorientujące poszlaki, by w końcowym akcie wstrząsnąć obliczem skrywanej przez trzydzieści lat prawdy. Tak przerażającej, oburzającej i przejmującej.

Zło emanuje tu swoim fetorem z wyczuwalną intensywnością, staje się pułapką, z której trudno się wydostać, gdy choć raz posmakuje się jego obezwładniającej zmysły esencji. Ta historia przypomina skomplikowany labirynt powiązań, a przy tym swoisty pomost między enigmatycznym śledztwem sprzed trzech dekad, pełnym nieścisłości, zbyt pospiesznym, z pewnością podszytym nadużyciami, a współczesnymi próbami rozwikłania serii okrutnych morderstw, dokonanych teraz, ale i wcześniej. Skazanie człowieka przed laty nie zatrzymuje bowiem karuzeli mroku, która zaprasza do swoich wagoników kolejnych chętnych szalonych impresji. Potwierdzając swoje inteligentne spojrzenie na człowieka, Maja Opiłka odmalowuje na kartach swojej powieści portrety psychologiczne z cennym w tym gatunku realizmem – odcieniami czerni i bieli, przekonująco i wiarygodnie kreśli życiorysy z tkwiącymi w nich demonami przeszłości, które ponurym cieniem kładą się na dalsze wybory, także kolejnych pokoleń.

To wymowna wiwisekcja skrywanych na dnie duszy odstręczających żądz, brudnej chciwości, która wyzuwa z zakorzenionego w naturze człowieczeństwa, w końcu determinowanych spaczoną miłością obsesji – mozaika niezaprzeczalnej nikczemności, która rzeczywiście uzależnia. Nie da się ukryć, że ta eksploracja bezwzględności, mimo tak wyraźnie wyeksponowanej dosadności, która dotyka najdelikatniejszych strun wrażliwości, a u rodzica wzbudza wręcz paranoidalne refleksje, intryguje do ostatnich stron. Mami w tę przemyślaną do finalnej kropki fabularną przestrzeń, nie pozwalając powrócić do otaczającego nas świata, dopóki nie zakosztuje się zwieńczającego tę kompleksową kryminalną aranżację spektakularnego, choć może nieco zbyt widowiskowego rozwiązania zagadki. Z łatwością można się w tej dynamicznej, pęczniejącej od dusznego i gęstego napięcia narracji zatracić, zachłysnąć się tymi pokrętnymi meandrami doznań, którymi autorka udowadnia, że zachwyt nad jej debiutancką prozą nie był przypadkowy. Obcowanie z tak szczelnie spowitą grozą osnową to niezaprzeczalnie niezapomniane i pochłaniające doświadczenie literackie!

Książkę możesz kupić tutaj: KLIKNIJ

Reklama: Initium