Patronat medialny BooksCatTea

Tytuł: Niwa (tom 1)

Cykl: Kresowe korzenie

Autorka: Kasia Bulicz-Kasprzak

Wydawnictwo: Prószyński
Gatunek: literatura obyczajowa, powieść historyczna
Data premiery: 25.06.2024
Liczba stron: 464

Opis książki

Zbójcy, złoto, zemsta.
Kresy, XVIII wiek. Po burzliwym okresie wojen, które przetoczyły się przez Rzeczpospolitą w XVII wieku, następuje czas pokoju. Rządy elektora saskiego Augusta, zwanego Mocnym, i jego syna, Augusta III, zasłyną powiedzeniem: „Za króla Sasa jedz, pij i popuszczaj pasa”.
Jednak dobrze się żyje tylko zamożnej szlachcie. Chłopi są wyzyskiwani, zmuszani do pracy ponad siły, żyją w nędzy i poniżeniu. Bieda i niesprawiedliwość powodują, że młodzi mężczyźni uciekają do lasu. Ich schronieniem stają się górskie jaskinie, kupieckie szlaki wiodące przez Karpaty dostarczają bogatych łupów.
Konstanty Złotnicki, właściciel pięknego dworu, folwarku i przyległych ziem, decyduje się na walkę z opryszkami, którym przewodzi były parobek, Aleksy.
Teresa, żona Konstantego, choć wiedzie spokojne, dostatnie życie, nie jest szczęśliwa. Po wielu latach małżeństwa nie urodziła swemu mężowi syna, dziedzica majątku, co jest tematem plotek całej okolicy. W czyich ramionach Teresa znajdzie miłość, której tak pragnie?
Miłości szuka też młodziutka Augustyna. I choć szybko ją znajduje, i jej, i ukochanemu przyjdzie zapłacić wysoką cenę za kilka niewinnych pocałunków.
Chabrosi, służącej we dworze, wydaje się, że rozsądnie podchodzi do życia, a jednak decyzje, jakie podejmuje, sprowadzają nieszczęście na jej bliskich.
Lup, leśny odludek, opuścił ludzi, by żyć w samotności.
W cieniu karpackich szczytów rozgrywają się dramaty, które czas przemieni w legendę.

źródło: Lubimy Czytać

Recenzja

Ze szczerością i zauważalną wrażliwością przenikająca ludzkie dramaty. Przesiąknięta namiętnościami życia, które determinują impulsywne decyzje i buńczuczne czyny. Eksponująca barwne scenerie kresowej przyrody, która żywo wizualizuje się pod powiekami.

„Niwa” to pierwsza część cyklu stanowiącego finezyjną kompilację obyczajowości, tradycji, podziałów, politycznych meandrów, ale i intryg oraz subtelnego romansu, którą utkano na tle historycznych realiów Rzeczpospolitej z XVIII wieku. Ta opowieść aż iskrzy się wyraźnymi kontrastami – to fabularna mozaika nierówności klas społecznych, chłopskiej biedy i bogactwa szlachty, uskrzydlającego szczęścia i wyniszczających duszę smutków, szaleńczych porywów serca i nieokiełznanej nienawiści, surowego oblicza prostoty egzystencji i tej wypełnionej zgubnymi ideałami. Pęczniejąca od intensywnych uczuć, nieprzemyślanych wyborów, awanturniczej natury i obezwładniającego rozum pragnienia zemsty, treść zachwyca wielowarstwowością skrytą w prozie dnia, w utrwalonych konwenansach, w porywających impresjach, w malowniczo przybliżonych sceneriach, z których ta aranżacja zdziera z tych terenów kurz zapomnienia.

To kreacja, która sensorycznie oddziałuje na zmysły oddającą klimat epoki, kwiecistą, okraszoną liryzmem, choć dynamiczną narracją – sielską, przemyślaną i niestroniącą od detali. Z realizmem przybliżającą echo minionych lat na terenach południowo-wschodnich Kresów, akcentującą małżeńskie rozterki, płomienne młodzieńcze zawirowania miłosne, rodzinne traumy, cudy narodzin i tragedie rychłych pożegnań, w końcu świadomą samotność w dzikiej leśnej głuszy, Z zauważalną pasją i czułością, autorka tworzy panoramę osobliwych portretów psychologicznych, oddaje głos całej drabinie społecznej na Kresach, co nadaje treści szerszej perspektywy i autentyczności, urzeczywistnia w ich rysach bohaterów całą paletę emocji, intencji i potrzeb. Z szacunkiem eksploruje ludzkie zagubienie, przedziera się przez nieklarowne definicje dobra i zła, uwypukla kojący kontakt z Matką Naturą, obnaża bogactwo jako ulotny miraż szczęścia. I czyni to w sposób refleksyjny, poruszający i wdzięczny, operuje prozą wnikliwą, magnetyzującą i swoiście uzależniającą, której czarem nie sposób w pełni się nasycić.

Owładnięte zuchwałą władzą panów doliny i wybrzmiewające jawnym sprzeciwem na nieustanny wyzysk oraz poniżenia górskie siedlisko zbójców, a pomiędzy nimi lokalna społeczność, rabowani kupcy i Lup skrywający się w leśnej czeluści – asceta, a zarazem najbardziej ekscentryczna i tym samym intrygująca postać tej powieści. Zmyślnie, niebanalnie i porywająco, Kasia Bulicz-Kasprzak splata życiowe ścieżki zamożnych i ubogich, nierozerwalnie krzyżując nici ich losów literacką igłą nieprzewidywalnych powiązań. Wszak odurzająca miłość, niekiełznane pożądanie, ale i eskalująca zazdrość to uczucia iście charakterne, które za nic mają majętność i społeczny status. Autorka z dosadnością na kartach swojej książki to podkreśla, a wygrywane nutami zatrważających zdarzeń finalne ujęcie ich konsekwencji staje się tego niezaprzeczalnym świadectwem. To fenomenalna uczta czytelnicza, które pozostawia po sobie słodko-gorzki posmak, ale i doskwierający zaostrzony apetyt na kolejną opowieść osnutą magiczną aurą na tle kresowej krainy.