„Wielkie iluzje” - Ewa Popławska

Tytuł: Wielkie iluzje

Autorka: Ewa Popławska

Wydawnictwo: Pascal
Gatunek: literatura obyczajowa, powieść historyczna
Data premiery: 23.10.2024
Liczba stron: 384

Opis książki

Czasami prawda okazuje się tak bolesna, że łatwiej żyć, okłamując siebie…
Ania i Kazimierz Warszawscy po wojennych zawirowaniach mieszkają w Gdańsku od kilku lat, a mimo to ciągle nie mogą nazwać tego miejsca domem. Wciąż dręczą ich demony przeszłości.
Ania wdaje się w romans. Chociaż jest w separacji z mężem, zależy jej, żeby relacja z młodszym mężczyzną nie wyszła na jaw. Szczególnie że Julian jest synem wpływowego polityka komunistycznych władz, który postanawia zrobić wszystko, żeby zniszczyć ten związek. Dodatkowo Warszawska po latach bezskutecznych poszukiwań otrzymuje wiadomość, że jej siostra Maria żyje.
Kazimierz jest znanym i cenionym artystą. Jego karierę niespodziewanie przerywa tragiczny wypadek. Pomimo rozstania z żoną wciąż szuka z nią kontaktu.
Czy przyjdzie taki dzień, że Ania i Kazimierz zaakceptują swoje życie, przestaną się oszukiwać i zaczną cieszyć się codziennością?

źródło: Lubimy Czytać

Recenzja

Przenikająca z wnikliwością ludzkie emocje, słabości i lęki. Ożywiająca piórem ze słów oddziałujące na wyobraźnię zakątki odbudowującego się na wojennych zgliszczach Gdańska. Przywołująca zawiłe relacje, które stają się źródłem trosk i trudnych wyborów.

„Wielkie iluzje” to powieść obyczajowa wybrzmiewająca nutami romansu i dramatu psychologicznego, którą osnuto w historycznych realiach. Z wrażliwością i zrozumieniem dla niedoskonałej natury człowieka, Ewa Popławska tworzy mozaikę popełnionych świadomie błędów, tęsknot, rozgoryczenia i dojmującego żalu, które zatruwają uczucia do drugiego człowieka, osłabiają więzi, niszczą piękne chwile zwyczajnej codzienności. To opowieść o małżeństwie, w które wkradają się bolesne wspomnienia, powidoki wojennych traum, echo doznanych krzywd, w końcu nieokiełznane namiętności i zakazane pożądanie. To jednak portret mariażu, który trudno pokryć kurzem zapomnienia i pogrzebać bezpowrotnie na dnie serca, wciąż bowiem otulonego przywiązaniem – to wyraźne świadectwo refleksji, że czasami miłość to jednak za mało.

To nie tylko opowieść o ludziach i targających nimi emocjach, ale również o historycznych dziejach powojennego Gdańska – w tym ujęciu prozatorsko osadzonego w okresie późnego stalinizmu. Autorka wizualizuje scenerie wyzute z nadziei, wciąż mroczne i ponure, a tym samym odzwierciedlające społeczne nastroje i bezkompromisowość w oswajaniu monotonnej prozy dnia. Mimo że wojenna zawierucha stanowi przeszłość to wolność, bezpieczeństwo i prawo wyboru to wciąż tylko tytułowe wielkie iluzje, tak wytrwale kreowane przez władzę i polityczny system. W refleksyjnym tonie, ale wiarygodnie i przekonująco, autorka przenosi również tę wymowność na codzienność Ani i Kazimierza oraz ich bliskich – ukazuje postaci nakładające maski, za którymi skrywają prawdziwe intencje, nieporadnie odgrywające swoje wybrane role w spektaklu zwanym wzniośle życiem.

Starty i nowe szanse, czułość i intrygi, pożegnania i wyczekiwane od lat spotkania – to powieść porywająca w czeluść zdarzeń, które budują ludzkie charaktery, inicjują w nich zmiany, sugestywnie uświadamiają istotne wartości. Podszyte ryzykiem, pasją i żarliwością decyzje będą miały swoje konsekwencje, ale przecież najcenniejsze lekcje od losu to te wypełnione dokonanymi błędami. Ewa Popławska intencjonalnie eksploruje w tej książce definicję kłamstwa – nie tylko jako umyślnego okrywania prawdy woalem niedopowiedzeń, ale przede wszystkim jako oszustwa wobec samego siebie. Jako pancerz przed zranieniem, warstwa ochronna przed druzgocącym rozczarowaniem. To właśnie w literackiej wiwisekcji złudzeń i pozorów, którymi nie tylko karmimy innych, ale i sycimy własną duszę, tkwi kwintesencja tej kreacji. Nieoczywistej, wzbudzającej melanż ambiwalentnych doznań, będącej swoistą refleksją nad akceptacją swojej tożsamości, strachem przed samotnością i wieloma odcieniami wolności.

Książkę możesz kupić tutaj: KLIKNIJ

Reklama: Pascal