Patronat medialny i rekomendacja BooksCatTea

Tytuł: Tam, gdzie gaśnie świt

Cykl: Opowieści Żmudzi (tom 1)

Autorka: Magdalena Kawka

Wydawnictwo: Prószyński
Gatunek: literatura obyczajowa, powieść historyczna
Data premiery: 24.04.2025
Liczba stron: 320

Opis książki

Jest rok 1399, w Krakowie właśnie zmarła królowa Jadwiga. Sonka, jedna z jej dwórek, w poszukiwaniu prawdy o swoim pochodzeniu wyrusza na dziką i tajemniczą Żmudź, rozdzieraną atakami Krzyżaków i wewnętrznymi konfliktami.
W tej mrocznej krainie mieszkańcy wciąż modlą się do starych bogów, a żyjące w cieniu góry Prawężycy trzy wiedźmy składają im przebłagalne ofiary. Sonka zmuszona będzie stawić czoło nie tylko wrogom, ale także własnym lękom. Czy pamięć o przodkach i więź z ziemią wystarczą, by zmierzyć się z potęgą Zakonu? Czy dawne wierzenia staną się sprzymierzeńcem w walce o przyszłość? Czy jej obecność pomoże obudzić w Żmudzinach chęć oporu?
„Tam, gdzie gaśnie świt” to pierwszy tom epickiej opowieści, w której historia przeplata się z magią, a losy bohaterów pokazują, że nawet w najciemniejszym mroku można znaleźć światło.

źródło: Lubimy Czytać

Recenzja

Z pasją i realizmem przenikająca historyczne realia, które barwnie ożywiają się pod powiekami. Tchnięta awanturniczym duchem, który wybrzmiewa w ludzkiej determinacji. Eksplorująca mgliste tajemnice, które umysł pokrył kurzem zapomnienia.

„Tam, gdzie gaśnie świt” to pierwsza odsłona opowieści osnutej eteryczną magią, w której prozatorska fikcja śmiało splata się z prawdziwymi wydarzeniami odciskającymi trwały ślad na dziejach Litwy i Polski. Nakreślona z rzetelnością warstwa historyczna przywołuje na karty książki rzeczywiste incydenty, odmalowuje autentyczne życiorysy, ale to w aranżacji wzniesionej na fundamencie wyobraźni autorki wyczuwa się najbardziej intensywne emocje. Kreacji niepokojącego, a zarazem mrocznego klimatu nadaje natomiast osobliwy kontakt z dobrodziejstwem natury, ta nierozerwalna więź z korzeniami, w której obcy dopatrują się zła, ciemności i niecnych zamiarów. Z wrażliwością, ale i rozmachem, Magdalena Kawka stworzyła elektryzującą doznaniami, porywającą i charakterną literaturę obyczajowo-historyczną!

Nieco dziką w swoich sceneriach, przesiąkniętą nieprzeniknioną aurą, a przy tym szarpaną przez Krzyżaków nieustannymi aktami przemocy, choć też naznaczoną własnymi konfliktami Żmudź uczyniono newralgiczną przestrzenią tej opowieści. To właśnie jej pejzaże i historyczne wydarzenia, których intencją staje się chrystianizacja zamieszkującej te ziemie grupy etnicznej, stają się tłem do utkania wizji o ludzkim zagubieniu, niespiesznym odkrywaniu tożsamości, intencjonalnie dokonywanych zdradach, ale i odwadze w walce o niezależność i dziedzictwo wizualizującą się w widmie planowanego powstania. Schyłek XIV wieku stanowi wyraźny obraz do uwypuklenia dawnych wierzeń, tkwiącej w sercu Żmudzinów nostalgii, w końcu do obnażenia przemilczanych relacji oraz rodzinnych sekretów. I również tłumionym usilnie wewnątrz pochodzeniu – tak emocjonalna kompilacja zdecydowanie może sugestywnie oddziaływać na ludzkie uczucia, a przy tym zaważyć na losach przygotowań do stawienia oporu potędze Zakonu. Wkrótce wszystko nabierze wyrazistości…

Trudno odmówić tej literackiej kompozycji spektakularności w budowaniu osnowy, czułości w eksponowaniu moralnych dylematów oraz wiarygodności w obliczu podszycia treści historycznym płótnem. Magdalena Kawka zmyślnie splata ludzkie ścieżki w odmętach leśnego poszycia nieokiełznanej krainy, prowokuje do dokonywania trudnych wyborów, do konfrontacji z uwierającymi pod skórą traumami z przeszłości i niezłomnego sprzeciwieniu się narzucanemu losowi, jak i społecznym rolom – wręcz testuje wykreowanych swoim piórem bohaterów, którzy w narracji snują refleksje nad emanującymi z nich niespodziewanie emocjami. To zanurzona w wyczuwalnej nadziei, naszkicowana z inteligentnym zacięciem do przywoływania nastrojowego echa epoki, a przy tym wstrząsająca finalnym ujęciem inicjacja epickiej trylogii, na której kontynuację czeka się wręcz z utęsknieniem i ekscytacją!