„Wojenne siostry” - Anna Rybakiewicz

Tytuł: Wojenne siostry

Autorka: Anna Rybakiewicz

Wydawnictwo: Filia
Gatunek: literatura obyczajowa, powieść historyczna
Data premiery: 07.05.2025
Liczba stron: 384

Opis książki

Jest lipiec 1941 roku. Bliźniaczki Adolfina i Franciszka przyjeżdżają do Łomży z Sensburga, każda w innym celu. Fina, ślepo zapatrzona w ideologię nazistowską, pragnie poślubić niemieckiego oficera Gustava Rodera i zapewnić sobie stabilną przyszłość. Fran marzy o wolności i niezależności. Siostry, choć identyczne, różnią się od siebie niczym dzień i noc. Adolfina zatraca się w pragnieniu urodzenia dziecka, które ma dopełnić jej idealny obraz rodziny. Franciszka nie potrafi ignorować rozgrywającego się wokół dramatu niewinnych ludzi. Stopniowa angażuje się w pomoc Polakom.
Siostry zawierają zakład: która odnajdzie prawdziwą miłość, taką dla której warto zginać? Franciszka nieoczekiwanie zakochuje się w Janku, Polaku, który widzi w niej swojego wroga. Adolfina zaś stopniowa zaczyna tracić grunt pod nogami, a jeden moment w jej życiu zmienia wszystko – ratuję dwójkę żydowskich dzieci. To co miało być chwilą słabości, stanie się największą próbą człowieczeństwa.
Czy siostrzana więź okaże się silniejsza od ideologii? Która z sióstr wygra zakład – i jaką cenę przyjdzie jej za to zapłacić?
„Wojenne siostry” to opowieść o wyborach, które definiują człowieka, o miłości, która przychodzi w najmniej oczekiwanym momencie, i o tym, że czasem największą odwagą jest pozwolić sobie kochać.

źródło: Lubimy Czytać

Recenzja

W poruszającym ujęciu eksponująca skomplikowane, choć solidne siostrzane relacje. Przenikająca oblicze człowieczeństwa, które próbowano wykorzenić z bezwzględnością głoszoną ideologią. Z wrażliwością eksplorująca najpiękniejszy koloryt miłości – jej najbardziej bezwarunkowy odcień.

„Wojenne siostry” to proza obyczajowa, którą ulokowano w okrytych tragizmem wojennych realiach, referująca o losach dwóch kobiet splecionych rodzinnymi więzami. To ich opowieści stanowią fundament do odmienienia na tle okrutnej rzeczywistości wielu niewinnych istnień dobra i zła przez wszystkie przypadki życia. Jednakże autorka w treść tchnęła również współczesną odsłonę – ona wdzięcznie spaja tajemnice z przeszłości, niespiesznie je obnaża i przywołuje z odmętów wspomnień, fotografii oraz listów. Ta kreacja traktuje o miłosnych uczuciach, ale zarazem uwypukla obezwładniające szaleństwem oddanie, chorobliwą lojalność i zamroczenie głoszonymi śmiało hasłami. Jednocześnie akcentuje również tkwiący w człowieku altruizm, inspirujące i godne podziwu poświęcenie oraz pęczniejącą w duszy determinację – by z odwagą walczyć o to, co najcenniejsze. Z czułością i wyczuwalnym zrozumieniem, Anna Rybakiewicz opowiada o ludziach i zawiłych relacjach. Naznacza ich pochodzeniem, ale stroni od definiowania ich narodowością, sugestywnie nie chroni zaś od popełniania błędów, ale ich naturę podkreśla dokonanymi wyborami i finalną konfrontacją z jarzmem moralnych dylematów.

Pozornie niewinny zakład o zauważalnie żartobliwym wydźwięku między niemieckimi bliźniaczkami, Adolfiną i Franciszką, które zmierzają ku łomżyńskiej ziemi, mającej teraz stać się ich domem, inicjuje w ich codzienności panoramę najwspanialszych, ale zarazem rozdzierających serce wydarzeń. Nieświadomie zuchwałe igranie ze śmiercią druzgocąco doświadcza bowiem obie siostry, które mimo wizualnego podobieństwa pragną od egzystencji całkowicie odmiennych doznań. Jedna to kobieta marząca o wizerunku doskonałej rodziny, którą ożywi ze swoim mężem, niemieckim oficerem, druga zaś przesiąknięta wizją o nieskrępowanej wolności i niezależności. Autorka odmalowuje kobiece portrety psychologiczne całą paletą emocjonalnych barw – odziera je przy tym z banalności i przewidywalności, muska ich przyszłość najtrudniejszymi decyzjami, które będą zmuszone podjąć. Aż w końcu na ich życiowym płótnie nakreśla pędzlem ze słów miłość, właśnie tę z niefrasobliwego zakładu, czyniąc ją ukradkowo próbą dla ich sumienia w świecie pozbawionym odruchów empatii.

Ta powieść realnie wstrząsa swoim obrazowym obliczem sukcesywnego upadku humanitaryzmu, ale zarazem spowija też nadzieją i wiarą w zakotwiczoną solidnie w człowieku dobroć. Staje się świadectwem obezwładniających pragnień o dualnej wymowie, od których nie sposób się uwolnić, oraz ich implikacji – czy to motywujących, czy pozostawiających po sobie emocjonalne zgliszcza. Trudno o bardziej przejmującą, wzbudzającą dojmującą bezradność, ale i eskalujące wzburzenie literacką odsłonę tak pięknych, a przy tym niezaprzeczalnie dramatycznych w swoich kadrach uczuć macierzyńskich. Anna Rybakiewicz po raz kolejny udowodniła swój twórczy kunszt, esencjonalnie dotykając najdelikatniejszej struny wrażliwości odbiorcy. Skomponowała fikcyjną osnowę z tak szczerym i przekonującym przekazem, że nie sposób będzie okryć jej kurzem zapomnienia – jej głębia refleksji wręcz z żarliwością utrwala się w pamięci. Jak zatrzymane przez jedną z sióstr na fotografiach chwile wyrwane intencjonalnie rzeczywistości. Miłość przybiera na kartach tej książki wiele znaczeń, ale w każdym skrywa się jednej niezmienny wymiar – prawdziwość. Tylko ona stanowi bowiem o słodyczy wygranej, choć w tym fabularnym ujęciu ma ona niezwykle gorzki posmak.

Książkę możesz kupić tutaj: KLIKNIJ

Reklama: Filia