„Teraz będzie inaczej” - Kornelia Stepan

Tytuł: Teraz będzie inaczej

Autorka: Kornelia Stepan

Wydawnictwo: Muza
Gatunek: literatura obyczajowa, powieść historyczna
Data premiery: 23.04.2025
Liczba stron: 416

Opis książki

Augustyna Strzelecka przyszła na świat w trudnych czasach, tuż przed zakończeniem wojny. Jej los naznaczony jest nie tylko trudną sytuacja polityczną, ale również mężczyznami, którzy zdają się być jedynymi sprawczymi w jej życiu. Począwszy od ukrywającego się przed władzą ojca, przez braci, którzy próbują uwierzyć w lepszą Polskę, po tych, którzy rozgrzali jej serce na przestrzeni lat.
Przejmująca opowieść o kobiecie, która próbowała przerwać pokoleniowe traumy w jednym z najtrudniejszych historycznie momencie. Które z doświadczeń Augustyny przypieczętowały los jej i przyszłych pokoleń rodziny Strzeleckich?

źródło: Lubimy Czytać

Recenzja

Barwnie i z wyrazistością odmalowująca kobiece portrety psychologiczne. Z zachwycającą dokładnością eksplorująca burzliwe realia historyczne. Czule, ale zarazem z dosadnością próbująca zdefiniować zawiłe oblicze wolności.

„Teraz będzie inaczej” to odsłona literatury obyczajowej, w której z łatwością można się doszukać fabularnej wielowarstwowości. Kornelia Stepan wręcz ożywia na kartach swojej powieści powojenną rzeczywistość, z prozatorskim rozmachem i detalowością przenika wolną od bezpośredniego zagrożenia, ale wciąż okrytą niepokojem i przesiąkniętą doświadczonymi traumami codzienność, którą podszywa istotnymi dla dziejów kraju wydarzeniami. Eksponuje społeczne nastroje w tym trudnym okresie, zakorzenione w człowieku lęki i pragnienia, rozdzieraną sukcesywnie tożsamość oraz obcość, która intensyfikowała się w nim na przestrzeni lat i zmian. Fundamentalnym tłem intencjonalnie czyni ziemie śląskie, tak bogate przecież w historyczne incydenty, a przy tym nie bez powodu muska treść filozoficznym wymiarem, które jeszcze mocniej podkreśla zawiłe meandry ludzkiej natury.

Jednak snute kontemplacje, wdzięcznie uatrakcyjniane cytatami wielkich nazwisk, stanowią zaledwie element bezkresnego przekazu tej osnowy. Autorka tworzy bowiem opowieść o kobiecej sile, którą uwypukla w wizerunkach matki, a kolejno jej córki, w ich losach lawirujących wokół męskich oczekiwań – traktuje o świecie naznaczonym strachem, o życiu spowitym ponurym cieniem przebrzmiałych, ale wciąż obecnych w teraźniejszości powidoków. To wiwisekcja dojrzewania, tłumienia swojego osobliwego daru doskonałej pamięci, który staje się zarazem swoistym przekleństwem, ale i miłosnych doznań oraz dojmującego ciernienia zanurzonego w milczeniu. Trudno o bardziej pogłębioną warstwę psychologiczną moralnych dylematów, którą tak zmyślnie spleciono z refleksją nad możliwością dokonywania świadomych wyborów. Czy utrwalona wizja naszej egzystencji zawsze musi się ziścić, czy możemy jej uniknąć?

To zauważalnie życiowa interpretacja wolności, wizualizująca się ukradkowo w historycznej materii, w uwierających pod skórą niczym zadra rodzinnych relacjach, w narzucanych do podjęcia trudnych decyzjach. Mimo wyczuwalnego filozoficznego ducha, którego Kornelia Stepan tchnęła w tę kompozycję, a tym samym niejako sprowokowała odbiorcę do bardziej absorbującego i uważnego obcowania z treścią, ta książka pozwala na całkowite zatracenie się w jej fabularnej otchłani. Na przesiąknięcie nietuzinkowym mariażem infantylności i rozwagi Augustyny, na napawanie się zuchwałością i determinacją Walentyny, a przy tym na odbycie fascynującej podróży literackiej w ostre w wyobraźni niczym fotografia realia epoki. Niespiesznie, odczuwając w sercu tlący się niepokój po lekturze prologu, czytelnik przedziera się przez niebanalne losy dwóch kobiet, które zmierzają ku zatrważającemu finałowemu ujęciu. Przeznaczenie czy przypadek? Kornelia Stepan nakreśliła powieść, która zgłębia istotę słowa, analizuje wizję utrwalonej przeszłości, a zarazem przybliża wiarygodne emocje, o których obnażenie czasami trzeba zawalczyć. Piękną, z wrażliwą i eteryczną narracją, równie przejmującą, co i mocną w swoim przesłaniu.

Książkę możesz kupić tutaj: KLIKNIJ

Reklama: Muza