Tytuł: Nie wolno mi kochać ciebie

Cykl: Przewrotny los (tom 1)

Autorka: Anna Karpińska

Wydawnictwo: Prószyński
Gatunek: literatura obyczajowa
Data premiery: 25.02.2025
Liczba stron: 440

Opis książki

Koniec lat sześćdziesiątych XX wieku. Znany pisarz Tadeusz Kornacki wynajmuje letnisko w podłódzkiej wsi, gdzie w pięknych okolicznościach przyrody i letniej aury zamierza pisać książkę. Poznaje Zosię, osiemnastoletnią córkę gospodarzy. Oboje ulegają wzajemnej fascynacji. Jednak ich relacja nie ma prawa się dopełnić, choćby dlatego, że pisarz ma już żonę i syna. Los jest nieubłagany. Kornacki wkrótce porzuci swoją wakacyjną muzę, ale nie obejdzie się bez konsekwencji. Zosia urodzi córkę Helenę, która również zostanie pisarką.
Po dwudziestu siedmiu latach Helena przyprowadzi do matki ukochanego Janka, z którym planuje ślub, a wraz z nim jego rodziców… państwa Kornackich.
Zofia będzie musiała wyznać, że Helena jest córką pisarza i przyrodnią siostrą Janka.
Czy ta hiobowa wieść załamie młodych? Zwłaszcza że Helena spodziewa się dziecka.
Historia nie zakończy się na Zofii i Helenie. Ta druga urodzi Jankowi Danusię, która również będzie musiała zmierzyć się z brzemieniem rodzinnego fatum.
Trzy pokolenia kobiet, ale problem ten sam. Jak żyć, kiedy trzeba zrezygnować z miłości do ukochanego albo o nią zawalczyć?

źródło: Lubimy Czytać

Recenzja

Stanowiąca karuzelę intensywnych doznań, które mocno utrwalają się w pamięci. Przenikająca ludzkie błędy i słabości, które nieświadomie kształtują przyszłość. Eksplorująca poczucie winy uwierające pod skórą niczym zadra.

„Nie wolno mi kochać ciebie” to rozpisana na trzy kobiece pokolenia powieść obyczajowa z pasją obrazująca zakazane oblicze uczuć, których nie sposób wykorzenić z rozkochanego serca. Z pewnością trudno nie dostrzec niewiarygodnego wydźwięku tej kreacji, wręcz podczas lektury nasuwa się refleksja o istnieniu swoistej klątwy, która mogłaby spowijać ten ród. Ile bowiem może powtarzać się ta sama dramatyczna historia? Jednak los bywa naprawdę złośliwy w swojej nieprzewidywalności, a proza spod pióra Anny Karpińskiej dobitnie uwypukla konsekwencje przemilczanych prawd i skrywanych tajemnic. Przeszłość się o siebie upomina, a tym samym z bezwzględnością odziera ze złudzeń i nadziei na zaplanowaną przyszłość. Autorka z wyrazistością, ale i wrażliwością, lekką narracją traktując o mocnych treściach, przedziera się przez moralność, trudne wybory i sytuacje bez wyjścia.

Babcia, matka, córka. Osobliwe fatum zainicjuje ulegnięcie tej pierwszej miłosnej fascynacji starszym i żonatym pisarzem, która tym samym dozna jako młodziutka dziewczyna uczuciowego zawodu. Zbudowany na tym doświadczeniu rodzinny sekret zniszczy życie narodzonej z tej relacji dziewczynki, a następnie uczyni to samo jej córce. To tytuł, który wizualizuje traumatyczną konfrontację z echem błędów poprzednich pokoleń, akcentuje emocjonalną cenę za nie tyle niewłaściwe decyzje, ile za niewypowiedziane we właściwym momencie słowa. Jak oswoić tragiczną prawdę, kiedy duszę przepełnia prawdziwe i głębokie uczucie? Jak wyrzec się szczęścia, które tak soczyście emanowało z każdego wspólnego dnia? Jak zapomnieć, jak nagle przestać kochać, aż w końcu, jak wybaczyć? To istny rollercoaster impresji, które poruszają, ale i elektryzują – Anna Karpińska tak zmyślnie splata egzystencjonalne ludzkie ścieżki, że nie sposób nie zadumać się nad przewrotnością usilnie tłumionych pragnień.

To opowieść przybliżająca przeszłość, zdeterminowaną nią teraźniejszość, ale i muskająca ewentualną przyszłość. Nawarstwiające się wydarzenia zmuszają kobiety do szczerości, prowokują do odważnej walki o swoją miłość – tak niemożliwą do spokojnego trwania, zanurzoną w wielu wyrzeczeniach, okrytą nieustannym lękiem. To książka stanowiąca podróż przez kobiecą prozę dnia, w której podkreślono siłę, determinację i odpowiedzialność za swoje czyny tchnięte w portret samotnego macierzyństwa. Przesiąknięta przy tym bólem, naznaczona gorzką bezradnością, w której rozpacz eskaluje z każdą kolejną stroną. Tak wiele na jej kartach skrzywdzonych serc, świadomie ożywianych kłamstw, klarujących się pretensji, żalu i słusznego gniewu. Na tle literackiej twórczości, do której kreowania talent ukradkowo przekazywano w genach, Anna Karpińska snuje historię niewątpliwie trudną do uwierzenia, ale też możliwą przecież do zaistnienia. I właśnie dlatego dla odbiorcy tak fascynującą, a zarazem dramatycznie przejmującą.