Patronat medialny BooksCatTea

Tytuł: Arabskie opowieści 3. Historie prawdziwe

Autorka: Tanya Valko

Wydawnictwo: Prószyński
Gatunek: literatura obyczajowa
Data premiery: 17.10.2024
Liczba stron: 448

Opis książki

Dajcie się uwieść magii Orientu, czasem niełatwej do zaakceptowania, często szokującej, ale zawsze ciekawej.
Libia w czasach pułkownika Kaddafiego to kraj rządzony żelazną ręką z zastraszonymi i zmanipulowanymi obywatelami.
Istniały w nim instytucje, które do dziś szokują. Domy poprawcze dla dziewcząt i kobiet, które dopuściły się małżeńskiej zdrady lub uprawiały s*ks przedmałżeński. Matki mieszkały w nich ze swoimi pociechami, owocami grzechu. Przytułki dla dzieci z niepełnosprawnościami fizycznymi i umysłowymi, w których chowano je przed światem, by nie przynosiły hańby rodzinom.
Autorka wraca do historii uwięzienia na ponad osiem lat bułgarskich pielęgniarek oskarżonych o zainfekowanie wirusem HIV pięciuset libijskich dzieci. Dzięki rozmowie z mężem głównej oskarżonej Valko z pierwszej ręki zna nieludzkie warunki w libijskich kazamatach, metody przesłuchań i stosowane tortury.
Autorka przybliża też kulisy arabskiej chirurgii plastycznej, której sama dała się uwieść. Ze szczerością ujawnia swój błąd zakończony bolesną i długotrwałą rehabilitacją.
Podczas jej pobytu przez Libię przeszła fala zamieszek na tle rasowym. Sama przypadkowo znalazła się w centrum rozruchów i ledwo uszła z życiem, a potem pomagała znajomym uniknąć rzezi lub internowania.
Tym niebezpiecznym sytuacjom towarzyszyły również piękne chwile, ale niektóre sprawy warto ujawnić i napiętnować.
„Arabskie opowieści 3” kończą zapierającą dech w piersi libijską przygodę Tanyi Valko. Następna część będzie o Arabii Saudyjskiej.

źródło: Lubimy Czytać

Recenzja

Eksponująca fascynującą, ale zarazem wzbudzającą wiele kontrowersji magię orientalnego klimatu. Przenikająca codzienne życie w libijskiej przestrzeni bez pomijania trudnych doświadczeń, które odcisnęły w pamięci trwały ślad. Uświadamiająca, że o człowieku nie świadczy jego pochodzenie, ale wyznawane przez niego wartości.

„Arabskie opowieści 3. Historie prawdziwe” to już trzecia, a zarazem wieńcząca ten cykl odsłona literackiej podróży po Libii w czasach solidnej władzy Muammara Kaddafiego – także w tym ujęciu autorka przybliża swoje fragmenty z życia, kreśląc z nich niejako powieść fabularną. To kreacja spowita chronologicznym chaosem, jednak taka aranżacja nie przeszkadza w swobodnym i zrozumiałym obcowaniu z treścią, istotniejsze stają się tu bowiem relacje, skompilowane ze sobą wydarzenia, a przede wszystkim ich korelacja z prozą dnia Tanyi Valko. Arabska kultura, obyczajowość i społeczna mentalność mają niezaprzeczalnie burzliwy, wręcz negatywnie postrzegany wydźwięk. Autorka nie ukrywa tym samym haniebnych incydentów, których dopuszczono się na terenie Libii, ale zarazem podkreśla, że to charakter każdego człowieka stanowi o świadomym wyborze między dobrem a złem.

Impulsem do stworzenia tej serii stały się osobiste przeżycia, realne emocje, a fundamentem autentyczne zjawiska i zdarzenia. Nie tylko druzgocące, szokujące, a nierzadko nawet dosadnie wstrząsające, ale również te, które w sercu autorki rozpalają ciepłą nostalgię. Jednak w większości Tanya Valko przytacza tu losy, które wywołują na skórze dreszcze i przeszywają grozą – umieszczonych w poprawczaku kobiet, które wbrew muzułmańskim tradycjom odważyły się na posłuchanie głosu serca czy potrzeb ciała, oddanych do przytułku o skandalicznych warunkach niepełnosprawnych dzieci, uwięzionych medyków, którzy ponad osiem lat spędzili w więzieniu na skutek dotąd nierozwikłanego spisku. W końcu także własną, pozostawiającą traumatyczne wspomnienia i stającą się swoistą przestrogą historię, która obnaża niewiarygodne meandry arabskiej chirurgii plastycznej. To najbardziej przejmujące kadry, które implikują intensywne emocje, ale poruszające stają się również opowieści o służbie zdrowia i panujących niebezpiecznych chorobach, uzależnieniach czy eskalujących zamieszkach o rasowym podłożu.

To treść, która śmiało odkrywa wstydliwe tajemnice arabskich zwyczajów, okrywa piętnem okrutne przejawy bezwzględności, ale też nie generalizuje libijskiej społeczności. W tym portrecie orientalnych realiów nie zabrakło również miejsca na uczucia, rozterki i radości Tanyi Valko. To bowiem książka o jej rodzinnej codzienności, mniejszych i większych problemach, zawodowych i życiowych wyzwaniach, przyjaźniach, towarzyskich spotkaniach i wystawnych celebracjach. Ten tytuł to mariaż historii innych ludzi i tej najbardziej intymnej, eksplorującej sytuacje zanurzone w smutku, strachu, ale i niezłomności. Narracją szczerą, momentami humorystyczną i niezaprzeczalnie przekonującą, autorka traktuje o miejscu, które wspomina z wyczuwalną tęsknotą, w którym czerń zła i biel dobra się splatają. Pisze bez upiększeń i koloryzacji, całkowicie otwarcie. Referuje o elektryzujących barwach Orientu, ale przy tym nie pomija jego mrocznych odcieni.