Patronat medialny BooksCatTea

Tytuł: Obca kobieta

Autorka: Katarzyna Kielecka

Wydawnictwo: Szara Godzina
Gatunek: literatura obyczajowa
Data premiery: 25.09.2024
Liczba stron: 312

Opis książki

To jest paskudny dzień dla Marty. Ojciec woli towarzystwo nowej narzeczonej, matka okazuje się kłamczuchą, a kolega ze studiów Barnaba nie chce jej pomóc! Rozżalona, pakuje plecak i ucieka z domu. W pociągu do Gdańska spotyka swoją dawną nauczycielkę Jagodę. To przypadek czy przeznaczenie? Dwie kobiety wyruszają w pełną wzruszeń nadbałtycką wędrówkę. Jagoda każdego dnia mierzy się ze wspomnieniami trudnej młodości. Marta, wsłuchując się w jej opowieść o wielkiej miłości i zawiedzionych nadziejach, próbuje uporać się z emocjami. Czy wspólny czas nad morzem pozwoli jej rozwiązać zagadkę własnej rodziny?
Katarzyna Kielecka w powieści "Obca kobieta" pokazuje ulotność szczęścia oraz siłę miłości i podkreśla, że nie warto bez końca żyć przeszłością. Lepiej przyjąć to, co daje los, bo przecież uporamy się z najtrudniejszymi doświadczeniami, jeśli spotkamy na swojej drodze życzliwych, mądrych ludzi. Kobieca perspektywa dodaje opowiadanej historii blasku.

źródło: Lubimy Czytać

Recenzja

Z mądrością eksponująca potrzebę okrycia kurzem zapomnienia bolesnych doznań. Uświadamiająca efemeryczną naturę życia, szczęścia, a zarazem trwałość nieprzemijającej miłości. Definiująca z wdziękiem życzliwość, którą można zostać obdarowanym nawet przez nieznajomych.

„Obca kobieta” to ciepła, rozgrzewająca serce, a przy tym dostarczająca przemyśleń powieść obyczajowa, która obrazuje teraźniejszość i przywołuje echo przejmującej historii sprzed lat. To zaaranżowana z czułością podróż w odmęty uwierającej w duszy przeszłości, konfrontacja z implikującymi zagubienie demonami, w końcu próba ich oswojenia, która pozwoli na spojrzenie w przyszłość z błyskiem nadziei, ale i ekscytacji. Narracją fragmentarycznie humorystyczną, momentami całkowicie melancholijną, permanentnie zanurzoną w egzystencjonalnym doświadczeniu, Katarzyna Kielecka tworzy słodko-gorzką refleksję nad wsparciem i bliskością drugiego człowieka, który może stanowić promień słońca podczas niespodziewanej burzy.

Impulsywna decyzja pod wpływem gwałtownych emocji, bilet na pociąg do nadmorskiego Gdańska, eskalująca bezradność, żal, w końcu kiełkujący w nastoletnim sercu strach – to właśnie rodzinne niesnaski zainicjują niezapomniane spotkanie dwóch znajomych, ale zarazem obcych sobie kobiet, uczennicy i nauczycielki. W przedziale pociągu rozpocznie się wędrówka w czeluść druzgocących wspomnień, ożywionych na nowo traum i rozdzierających zdarzeń, która splecie obie historie nierozerwalną nicią przeznaczenia. To poruszająca opowieść o tłamszonej miłości, niszczącej nienawiści, okrutnym losie za nic mającym szczere uczucia, w końcu o uzdrawiającym przebaczeniu, które pozwoli na akceptację doznanych krzywd i cierpienia oraz przekuciu ich w siłę.

Ta proza wzbudza całą gamę emocji – dotyka najdelikatniejszy strun wrażliwości wizją macierzyństwa i skomplikowanych rodzinnych tajemnic, które oddziałują na kolejne pokolenia, doprowadza do sunących po policzkach łez, ale i otula, pokrzepia, swoiście inspiruje. Z sentymentem akcentuje ludzką dobroć, która staje się remedium na życiowe bolączki, oraz bezinteresowną pomoc w odbudowie prozy dnia podszytej radością, po której pozostały już tylko zgliszcza. Ta książka kompiluje przypadek i zapisany na firmamencie nieba los jako uzupełniającą się całość, jako przeznaczoną nam niespodziankę, którą z odwagą musimy udźwignąć. I zarazem z zauważalną nostalgią autorka podkreśla, że obca osoba może szybko stać się częścią naszego świata, brakującym elementem, którego zawsze brakowało do stworzenia obrazu spokojnego szczęścia i odkrycia własnej tożsamości.