Tytuł: „Mroczne wyznania”

Tytuł oryginalny: Confessions On the 7:45

Autorka: Lisa Unger

Wydawnictwo: Muza Shadows
Gatunek: thriller psychologiczny
Data premiery: 28.09.2022
Liczba stron: 384

Opis książki

Czy niewinna rozmowa z przypadkową osobą w pociągu może zamienić poukładane życie idealnej rodziny w kompletny chaos?

Selena Murphy wraca pociągiem z pracy do domu. Zajmuje miejsce obok sympatycznie wyglądającej kobiety. Pociąg rusza, jednak po chwili zatrzymuje się, a z głośników płynie komunikat o jego opóźnieniu. Selena wdaje się w rozmowę z nieznajomą, która przedstawia się jako Martha. Przekonana, że już nigdy więcej się nie spotkają, postanawia wyjawić jej swoje sekrety. Wyznaje, że podejrzewa męża o zdradę z opiekunką ich dzieci, z kolei Martha w rewanżu zwierza się Selenie, że sama ma romans ze swoim szefem. Kobiety zastanawiają się, jak cudownie by było, gdyby ich problemy nagle rozpłynęły się w powietrzu. Kilka dni później niania Murphych znika bez śladu, a niegdyś idealne życie Seleny w jednej chwili wywraca się do góry nogami...

źródło: Lubimy Czytać

Recenzja

Mrok unoszący się permanentnie nad stronami. Mrok wypełniający każde nakreślone na nich zdanie. Mrok niczym całun okrywający sens pod słowami je tworzącymi. „Mroczne wyznania” to książka przesiąknięta wyraźnie wyczuwalnym niepokojem, naznaczona wibrującą zauważalnie pod skórą, niedającą się pogrzebać w czeluściach pamięci zemstą oraz zbudowana na fundamencie złożonych, ociekających goryczą, ale i pozostawiających na języku słodki posmak, kłamstw. Niespiesznie tkana fabuła, powoli wikła odbiorcę w pułapkę nieodkładalności, mamiąc uwypuklającymi się pytaniami bez jednoznacznej odpowiedzi i intencjonalnie zaakcentowaną warstwą psychologiczną, która niewątpliwie stanowi najmocniejszy przymiot tej konstrukcji. Solidną kompozycję oddającą portret, kumulującego się, stopniowo nawarstwiającego, gniewu, który przyćmiewa wartości i stanowi nadrzędną, przywódczą emocję, wsparto na filarze nietuzinkowych, wręcz osobliwych kobiecych postaci. Tajemnicza osnowa i umazany brudnymi sekretami wydźwięk, oplatają, namaszczony iluzorycznie niepowiązaną ze sobą mnogością odrębnych historii, obraz, który z odłamków szkła tworzy przed czytelnikiem lustrzaną taflę, odzwierciedlającą utratę tego, co najcenniejsze – w jednej chwili, bez własnej bezpośredniej ingerencji. „Mroczne wyznania” delikatnie muskają myśli, pełzną po nich, zostawiając lepki ślad lęku, nasączony jaskrawie trudną, jednak bezsprzecznie możliwą do perfekcyjnego opanowania zdolnością do doszczętnego zniszczenia ludzkiego życia, dopracowywaną w detalach latami – ot tak, popychając jedną z kart układanki, lawinowo burząc uformowany z nich kształt. Jest zemsta, pojawia się więc ulga, jest wina, musi być i kara – ta fabuła eksponuje nieodwołalność konsekwencji nieprzemyślanych, z zimną krwią skrupulatnie zaplanowanych poczynań oraz wpisany w każdy, nawet pozornie marginalny, wybór ryzyko, implikujące boleśnie emocjonalne następstwa. Świadomie angażująca w treść, obnażająca najciemniejsze oblicze ludzkiej natury, odkrywane maska po masce, aż do przerażających demonów, czyhających na samym dnie duszy, oraz wyrażająca w dobitny sposób pragnienie odwetu skrzywdzonej kobiety, która mimowolnie wyzbywa się delikatności i empatii – to ekscentryczność, pasja i upór relacjonowane ekspresyjną wiwisekcją psychologiczną. Polecam!