Patronat medialny BooksCatTea

Tytuł: Chłop i szlachcianka. Opowieść o miłości niepojętej

Autorka: Wiesława Bancarzewska

Wydawnictwo: Szara Godzina
Gatunek: literatura obyczajowa, literatura historyczna, romans
Data premiery: 19.03.2025
Liczba stron: 296

Opis książki

Początek osiemnastego wieku. Szlachcianka Wera, córka właściciela Jazłowa, nie ma widoków na zamążpójście. To harda, niezależna, a w rozmowie cięta jak osa, młoda dziewczyna. Któregoś razu podczas konnej przejażdżki zostaje napadnięta przez zbójów i potem uratowana przez chłopską rodzinę. Ojciec, by uspokoić złe języki, wysyła ją do rodzinnego majątku we wsi Naprawka.
W Naprawce Wera dużo czasu spędza w siodle, zachwycając się okolicą oraz z pasją oddaje się zarządzaniu folwarkiem. Pewnego dnia nad jeziorem poznaje Marcina. Czy miłość panny ze szlacheckiego dworu i pańszczyźnianego chłopa może przetrwać?

„Chłop i szlachcianka” to wyjątkowa opowieść o miłości wbrew wszelkim normom, która jest pretekstem do snucia pięknej historii o ludziach z różnych warstw społecznych – o ich namiętnościach, radościach i smutkach. Autorka przedstawia codzienność szlacheckiego dworku i realny obraz życia chłopów pańszczyźnianych. To doskonała lektura dla miłośników literatury obyczajowo-historycznej i dla tych, których pasjonuje ludowa historia Polski.

źródło: Lubimy Czytać

Recenzja

Z miłosnym akcentem obrazująca umiejscowione na początku XVIII wieku codzienne realia. Przenikająca nieokiełznane porywy serca, którym trudno nie ulec mimo świadomości rychłej zguby. Konfrontująca dwie warstwy społeczne na tle ludowej historii państwa polskiego.

„Chłop i szlachcianka” to powieść obyczajowa nakreślona na historycznie barwnym tle, której fundamentem staje się płomienne i szczere, choć zakazane uczucie. To właśnie żarliwe miłowanie stanowi fabularną inicjatywę do zobrazowania prozy dnia nie tylko szlachty, ale i chłopów pańszczyźnianych. Tak czule i z wrażliwością oddana historia o miłosnych doznaniach i magnetyzującym zmysły pożądaniu, które ukradkowo zaciera wytyczone granice obyczajowości, nie tylko rozpala w sercu ciepło, ale i uświadamia nieustępliwe oblicze ludzkich namiętności – niezaprzeczalnie wartych jawnego ryzyka. Romantyczna aranżacja aferalnej relacji między szlachcianką a chłopem doskonale uzupełnia bowiem ekspozycję życia ludzi z dwóch odmiennych środowisk.

Wiesława Bancarzewska pokusiła się o odmalowanie niezaprzeczalnie wyrazistego kobiecego portretu psychologicznego. Autorka, nie szczędząc dostrzegalnych kontrastów w kreacji Wery, naznacza jej osobowość temperamentną charakternością, zakorzenia w jej duszy butną zuchwałość, szczodrze muska jej oblicze hardością, choć też nieznacznie spowija jej wizerunek dziewczęcą naiwnością i trzpiotowatością. Dojrzałości nabiera, stając się ambitną i odpowiedzialną „panną na włościach” we wsi Naprawka, która po dramatycznych doświadczeniach będzie stanowić jej nowy dom. Gdzie w sceneriach natury, tak przez nią uwielbianej i szanowanej, nad ujmującym jeziorem odkryje słodki smak szalonego miłowania, a finalnie gorycz prawdziwej rzeczywistości…

Ta opowieść to nie tylko wizja społecznie niedopuszczalnego uczucia okrytego tajemnicami i kłamstwami, ale i prozatorskie ożywienie emocji, bolączek, rozterek i usilnie wyrywanych losowi okruchów radości, które urealniono w codziennej egzystencji szlachty i chłopów pańszczyźnianych. Ta obyczajowo-historyczna odsłona, w którą sugestywnie tchnięto romans, zdmuchuje kurz zapomnienia z przejmującego, zatrważającego tragicznymi warunkami bytowania, katorżniczą pracą ostatkiem sił oblicza tych drugich, którym nieustannie towarzyszy lęk o życie i zdrowie swoje oraz rodziny. Tym samym Wiesława Bancarzewska komponuje powieść emocjonującą romantyzmem, ale przede wszystkim w swoim ujęciu okrutnej prozaiczności istotną dla utrwalenia w pamięci przebrzmiałych losów osób, które swoją walką z trudami życia zdecydowanie zasługują na upamiętnienie i zaakcentowanie ich obecności na kartach dziejów państwa polskiego.